forum.drachenfels.pl

[harry]

- Nie, nie. No znaczy tak. Mam tu coś do załatwienia potem dołączę do was potem.

<Chwilę pokręciłem się po szpitalu aż nie znalazłem dziewczyny w małym kantorku. Zaczekałem chwilę pod drzwiami upewniając się że jest sama. Zapukałem do drzwi i nie czekając na jej słowa wszedłem do pokoiku.>

- No ja to chciałem podziękować pani… panience za opiekę. – Zacząłem się jąkać gdy Falle spojrzała na mnie i się uśmiechnęła

- AleĹź nie ma za co taka moja praca. – odparła dziewczyna wyuczoną odpowiedzią.

- Nie wcale nie. Znaczy się no tak. Praca ale Ja jak patrzyłem na ciebie to widziałem Ĺźe to coś więcej. Znaczy się dla ciebie. – Dziewczyna się lekko zarumieniła a Kurt kontynuował. – Takie skupienie, i delikatność.
- No musimy być delikatne, aby nie zaszkodzić… -prĂłbowała odpowiedzieć dziewczyna ale wojownik jej przerwał.

- To tak jak z wojownikiem przed walką, gdy ostatni raz ostrzy swĂłj miecz, albo uczony co otwiera swoją ulubioną książkę. – Dziewczyna zaczerwieniła się juĹź na dobre. - No i ja chciałbym zaprosić cię… Panienkę – poprawił się szybko Kurt – no po balu, wieczorem, no na kolację.

- Po balu? – zapytała podejrzliwie Falle

- No znaczy się przyjęciu czy jakoś tak. Salony to nie dla mnie. Ani ja nie taki gładki jak rycerz ani wygadany jak elf.

- Ale czy to nie będzie zbyt późno?

- Wyjdę jak tylko pani na zamku mnie pozwoli wyjść.

- Ja dziś czuwam do drugiej zmiany warty. Pewnie na zamku skończy się wcześniej jeżeli zaczekasz na mnie to dam się zaprosić.

- Zatem do drugiej zmiany.

<Odrzekł uradowany najemnik ukłonił się i rozpromieniony wyszedł z kantorka. Gdy opuścił szpital poszedł w kierunku rynku a następnie dzielniczy rzemieślników. Po drodze rozpytał o Linxa i po kilku próbach udało mu się znaleźć niskiego umięśnionego kowala.>

- Witaj. Trochę mi zbiegło nim udało mi się cię odwiedzić ale trzymali nas w lazarecie bite dwa tygodnie. Na szczęście karmili i nie dali marznąć. Widzę że i tobie się udało wylizać i gdzieś zaczepić.

- Ano udało. Poskładali mnie tu do kupy i raz dwa mogłem wrĂłcić do młota i kowadła. – PrzyjĹźał się Kurtowi podejrzliwie – Nie o zadanie chodzi. – wojownik pokiwał przecząco głową – To pewnie o miecz. – Kurt uśmiechną się jak głodny do sera. - Trochę nad nim pracowałem. Wieczorami. Nie dałeś kasy z gĂłry a z czegoś Ĺźyć trzeba. Prawie gotĂłw. Wykończenia szlify i ostrzenie ale głownia juĹź skończona. Jak przyniesiesz kasę skończę w ciągu dnia. Inaczej zajmie mi parę dni ale bez złota to co najwyĹźej będziesz mĂłgł popatrzeć. – uśmiechną się złośliwie kowal.
- Zobaczymy. Dziś chrabinia kce nas widzieć. Jutro ci powiem na czym stoję. Jeżeli jednak moja gwiazda nie jeździ na zbyt pstrokatym koniu to każdy z nas będzie zadowolony. Do jutra.

<Opuściwszy kuźnię ruszyłem do Złotowłosej Maruviel by spotkać się z pozostałymi.>
_________________
Przyjaciel czy wróg? --> Kurt, człowiek
Przeznaczenie czy Przypadek --> Rudolf "Rudi" von Karien

[Ariena]

<Namiętny pocałunek zdziwił mnie, poczułam się nie tylko zaskoczona, lecz również zawstydzona. Jednak po chwili przyjemność wzięła górę. Oddałam się całkowicie. Serce zabiło mi mocniej, a nogi lekko ugięły pode mną. Zaparło mi dech. Zarówno Magnus, jak i inni w karczmie nagle przestali istnieć. Pocałunek jednak skończył się równie szybko jak i zaczął. Dotarły do mnie słowa elfki. Uśmiechnęłam się spoglądając za nią. Po chwili usiadłam naprzeciw czarodziej. Natychmiast się zarumieniając przebąkując zakłopotana. Jednakże rozmowa po chwili potoczyła się jakby ta scena nie miała miejsca. W konwersację wplatała się magia, spostrzeżenia oraz żarty, czy lekkie złośliwości. W pewnym momencie zaprosiłam Magnusa na spotkanie z Hrabiną. Nawet nie poczułam jak mija czas przy rozmowie oraz winie. W końcu pożegnałam się z młodym mężczyzną umawiając się na spotkanie później. Ruszyłam do szynkwasu. Zapytałam karczmarza cicho.>

-Wać Panie, czy w karczmie ma pokój mój przyjaciel Beltherion?

<Jeśli karczmarz potwierdził mi tę informację to zapytałam go, w którym i zamówiłam do tego pokoju gorącą kąpiel. Zaś jeśli nie to wynajęłam pokój, jednocześnie prosząc o kąpiel oraz wino. Ruszyłam do pokoju pełna nadziei oraz spokoju, iż mój ukochany jest bezpieczny oraz żyje.>
_________________
Poeta to ktoś, kto pragnie w jasny dzień pokazać światło księżyca

[Lokim]

<"Bez zbroi? Aż nie do uwierzenia." Postawa kapitana wydała mi się podejrzana, a zaskoczył mnie on tym bardziej, że zapytał się o grę w kości.>

<Przenoszę wzrok z twarzy Iruyha na kości, którymi się bawi. Myśli szybko przebiegają po mej głowie. "W co on znowu ze mną gra? Wie po co przyszedłem i to dokładnie, a teraz chce mnie wciągnąć w grę? A może to taki sposób na rozpoczęcie rozmowy w wyższych sferach? Nie wiem, nigdy tego nie rozumiałem. Ale nie ma co go naciskać, bo znowu mnie złai i nic nie uzyskam. Jak będę musiał go zbawiać miłą rozmową o niczym, by dostać to co chcę, to trudno. Cel jest ważniejszy. Co najwyżej od razu stąd ruszę do hrabiny na przyjęcie.">

<Ciągle stojąc odpowiadam kapitanowi spokojnie.>

-Dziękuję Sir za znalezienie dla mnie czasu. A co do kości. Cóż. Nie ma chyba żadnego najemnika w starym świecie, który nie znałby zasad tej gry. Poza piciem, chędożeniem i bijatykami to jedna z głównych rozrywek nudzących się żołnierzy. - <Uśmiecham się sympatycznie.> - Aczkolwiek muszę przyznać, że nie jestem w niej mistrzem. Jakoś zawsze wolałem wolny czas poświęcić na ćwiczenia łucznicze, niż na tracenie ciężko zarobionych złociszy na hazardzie. No ale teraz już szyć nie mogę, więc mogę i zagrać.

<Patrzę się na Iruyha, oczekując jego reakcji na moją skromną aluzję do tematu, o którym mieliśmy rozmawiać.>
_________________
Przyjaciel czy wrĂłg?- Klaus Jurgiel

Telegram: @LokimR

[Blackswordsman]

<Pascal>

<Hrabina wysłuchała cię uważnie. Przespacerowała się kawałek po sali po czym uśmiechnęła się do Ciebie życzliwie i rzekła.>

-Dobrze, tak się stanie. Dopilnuj tylko proszę sir Pascalu aby wszyscy którzy brali udział w oswobodzeniu księcia i są w stanie stawić się na przyjęcie ,zrobili to.
Zajmę się wszystkim sprawami ,które poruszyłem. Cieszę się ,że jesteś już w dobrym zdrowiu. Martwiłam się o Ciebie po tym jak przybyliście na wpół żywi do miasta. Przyjęcie rozpocznie się w tutaj , zaraz po porze obiadowej. Dziękuję ci za przybycie a teraz przygotuj się należycie na zabawę. Świetnie wykonałeś zadanie sprowadzenia księcia Tassenick...

<Hrabina podeszła do Ciebie na wyciągnięcie ręki i pogłaskała cię po policzku. Poczułeś jak nogi ci się uginają w kolanach. >

-Na prawdę bardzo się cieszę ,że żyjecie... Wiele osób się o Ciebie martwiło...


<Tellan>

<Oporządziłaś się po wstaniu i ruszyłaś prosto do Hrabiny zastanawiając się o co może chodzić. Weszłaś przez ozdobne wrota i ujrzałaś Hrabinę o znacznie odmiennym wizerunku niż na co dzień. Przyodziana w krwistoczerwoną suknię z atłasu sięgającą zaledwie do kostek. Lakierowany,zapinany gorset jeszcze bardziej podkreśla jej i tak już pełne i kształtne piersi. Włosy upięte w "podniesiony koński ogon" nadają Hrabinie wojowniczego wyglądu. Czerwone rękawiczki oraz wysokie czerwone buty z obcasem i srebrny naszyjnik z rubinami, dopełniają obrazu kobiety która jest piękna, wyzywająca a jednocześnie pełna majestatu i czegoś...pozytywnego czego nie potrafisz opisać w tym momencie. Bystre zielone oczy Hrabiny zatrzymały się na Tobie i kobieta uśmiechnęła się widząc ciebie. >

-Podejdź rycerzu Tellan , musimy porozmawiać. I odłóż proszę miecz ,gdyż moja służba będzie się niepokoić.

<Dostrzegłaś postać chłopaka i dziewczyny schowanych za tronem ,w końcu sali. Zdają się być niespokojni.>


<Ingwar, Rhunar>

<Durstar nie przerywając pracy odpowiedział pomiędzy uderzeniami młota;>

-Witajcie przyjaciele...zauważyłem wasze wejście...rozgośćcie się...Tak Rhunarze masz racje l...Ingwar jak zawsze...jest trudny w obejściu... Możesz Ingwarze..a jakże..tylko nie dotykaj niczego poza potrzebnymi ...do tego przedmiotami...

<Miarowe uderzenia młota rozsypywały zagubione iskierki ,które opadając gasły. Przyglądając się pracy Durstara domyśliliście się ,że pracuje nad jakimś pancerzem. Kawałek dziwnie uformowanego srebrzystobłękitnego metalu nabierał kształtu pod uderzeniami młota kowalskiego. To jakiś nowy rodzaj pancerza, a po kawałku nad którym pracuje kowal trudno stwierdzić co to będzie, może tarcza, może napierśnik...jeszcze nie wiadomo...>

-Nic ciekawego się nie działo...Lucas przysłał posłów...ale nie wiem czego szukali ..u Hrabiny...


<Kurt>

<Po tym jak zaprosiłeś medyczkę Falle na kolację i odnalazłeś Linxa ,który już prawie skończył dla Ciebie miecz pogadałeś chwilę z kowalem o mieczu co to zamówiłeś u niego już kiedy byliście w obozie najemników. Chciałeś zobaczyć broń jak najszybciej ale kowal nie dał. Pożegnałeś go zapewniając ,że zdobędziesz pieniądze i pognałeś do karczmy. Gdy dotarłeś na miejsce spotkałeś tylko Magnusa ,który zajada się obiadem. Reszty nigdzie nie widać.>


<Magnus>

<Karczmarz skinął głową i kazał ci zaczekać. Oglądałeś spokojnie taniec ponętnej płomiennowłosej dziewoi ,która rozbudzała twoją wyobraźnie. Po chwili dostałeś półmisek parujących ziemniaków, talerz ryb w śmietanie i kostkę białego sera oraz kubek mleka. Wtedy do karczmy wszedł Kurt. Trochę zawiedziony ,że jesteś tylko ty podszedł do stolika przy którym siedzisz i przywitał się.>


<Elbereth>

<Karczmarz na pytanie o Beltheriona pokręcił tylko przecząco głową. Trochę zawiedziona wynajęłaś pokój , ten sam pokój w którym zatrzymaliście się poprzednio, zamówiłaś kąpiel i udałaś się do izby. Posługacze bardzo szybko napełnili balię ciepłą wodą a ty zamknęłaś pokój , rozebrałaś się i zanurzyłaś w odprężającej wodzie. Przymknęłaś oczy i chyba nawet zasnęłaś na chwilę a może tak bardzo odpłynęłaś w świat marzeń ,że czas zdawał się płynąć bardzo szybko. Ocknęłaś się kiedy poczułaś jak ktoś głaszcze cię po nodze. Otworzyłaś oczy i zobaczyłaś Beltheriona ,który przysiadł obok i mocząc ramię dotyka twoje nogi.>

-Tak łatwo cię podejść, jak zawsze...



<Klaus>

<Iruyh spojrzał na Ciebie przez chwilę a potem gdzieś w dal poza mury zamku.>

-Wiem po co przyszedłeś. Chcesz ,żebym powiedział ci jak odzyskać rękę, jak dotrzeć do Rivanah Cudotwórcy... Zagrajmy więc. Jeśli wygrasz nic cię to nie będzie kosztowało. Jeśli ja wygram to coś dla mnie zrobisz kiedy cię o to poproszę.. Co ty na to Klausie?? Uważam ,że to uczciwa propozycja... Chcesz rzucać pierwszy czy ja mam zacząć? Jeśli masz swoje kości możemy zagrać nimi...

<Iruyh zagrzechotał kośćmi w kubeczku...>


_________________
Jestem mieczem i zbroją. Moja droga tam gdzie krew.

MG tu i tam ^^
#Sesja Przekleństwo Wzgórz Hager Gatz
#Sesja Miasto Darrow
#Sesja Wichry Aderus

[Warmlotek]

Zdejmuje zbroje i rozsadawiam się gdzieś na uboczu by nie wadzić Durstarowi.
Zaczynam od hełmu czyszczac najpierw z brudu nastepnie z ewentualnych śladów rdzy na końcu nabłyszczam go na wysoki połysk.Następnie odkładam hełm na bok gdy jestem zadowolony z efektów. Przechodze do pracy nad zbroja która pochłoneła najwięcej czasu gdyz oslania klatke,plecy,ramiona wraz z dlonmi ale i efekt bedzie najbardziej porażajacy. Topor zostawilem na koniec, zajmuje sie najpierw uchwytem nastepnie trzonkiem a na koncu biore w obroty ostrze.
Zajmuje sie tez kolcza oslona ud na spodniach jak i nimi samymi jezli trzeba ja naprawic, oraz butami.

Nie pozwole by najstarsza rasa wygladala jak obdarty wloczega.Mam sie prezentowac znakomicie.

Mrucze przy tym po cichu krasnoludzka piesn nie zawadzajac kowalowi w pracy. Nikt tego nie lubi a krasnoludy sa wrecz uczulone na tym punkcie.

Na koniec obmywam rece,czyszcze brode i przeczesuje wlosy.
_________________
#Sesja Przyjaciel czy WrĂłg? ==> Ingwar Ingersson, krasnolud
#Ciężkie jest życie na morzu==>Hektor Lombard, człowiek

[Arya]

< Postać hrabiny jaką ujrzałam po wejściu do sali tronowej przyciągnęła mój wzrok tak bardzo, że przez moment wpatrywałam się w nią nie zauważając, że nie opodal niej dwójka dzieci wpatruje się we mnie. Na jej słowa skinęłam głową i ukłoniłam się nisko nie spuszczając z niej wzroku>

-Witaj wielmożna Hrabino. Przybyłam zgodnie z twoją prośbą Pani- powiedziałam łagodnym i spokojnym głosem, po czym odłożyłam miecz na bok , aby nie wzbudzać żadnych podejrzeń. Kiedy się już wyprostowałam przelotnie rozejrzałam się po sali tronowej, a następnie moje oczy zwróciły się z powrotem na kobietę i dzieci stojące obok niej.

Służba w postaci dzieci...?Hm... Tego jeszcze nie widziałam...

<Odwzajemniłam delikatnym uśmiechem powitanie kobiety i spokojnym aczkolwiek stanowczym krokiem ruszyłam w stronę hrabiny. Zatrzymałam się jakieś dwa metry od niej chyba, że zażyczyła sobie aby podejść bliżej>
_________________
Przyjaciel czy WrĂłg : Tellan
Przeznaczenie czy przypadek?: Erin
.........................................................................
"One must feel chaos within, to gi­ve bir­th to a burning star"

[Lokim]

<Jestem zaskoczony tą specyficzną propozycją kapitana, więc robię dość zdziwioną minę. Chwilę się zastawiam, po czym miło odpowiadam.>

- Jak już wspomniałem nie jestem zbyt dobry w tej grze, więc nie liczę na swoje zwycięstwo. Aczkolwiek widzę, iż inaczej nie mam szans na uzyskanie tego po co przyszedłem. Więc dobrze, zagrajmy.

<Siadam naprzeciwko Iruyha, spoglądam na kości, po czym wyciągam po nie rękę. Chcę je obejrzeć, zważyć w dłoniach i próbnie kilkukrotnie nimi rzucić.>

- Ale ze względu na warunek mej przegranej muszę coś zaznaczyć. - <przenoszę wzrok wprost w oczy kapitana> - Otóż jeżeli wasza prośba będzie sprzeczna z moimi zasadami to jej nie wypełnię. Nie mam zamiaru wplątywać się w coś tylko ze względu na przegraną w kości. Nie mogę więc przysiąść na zaś, że wypełnię w przyszłości polecenie, którego treści nie znam. Nie wypełnię bezmyślnie rozkazu, jak jaki najemny zbir. Co Pan na to?

<Na chwilę robię pauzę, aby potem odezwać się raz jeszcze.>

- Aczkolwiek mogę się zobowiązać do wykonania zadań, które będą się mieściły w granicach rozsądku. Co waść na to?
_________________
Przyjaciel czy wrĂłg?- Klaus Jurgiel

Telegram: @LokimR

[Stalowy]

Rhunar

Skinąwszy głową runmistrz sam też się zabrał do przygotowywania swojego rynsztunku niczym na paradę. Płytkę ze swojego uszaka oddał Kargunowi więc potrzebował zrobić nowy herb. Poza tym ubranie trzeba było wyczyścić, kolczugę wypucować i nasmarować.

Oręż też nie wyglądał najlepiej, dlatego trzeba było odpowiednio go przygotować. Oj wiele pracy czekało krasnoluda.

- Pewnie chciał ją na coś namówić albo o czymś powiadomić. Zastraszyć... kto wie? Przekonamy się dziś wieczorem. Nasza... heh.. "drużyna" jest zaproszona na przyjęcie na którym mają nam podziękować za odstawienie młodego księcia do Hrabiny.

Magnus

- O witaj, Kurcie. Wyglądasz na przybitego, wszystko w porządku? - spytał czarodziej spoglądając na wojaka - Siadaj, siadaj, jeżeli nigdzie się nie spieszysz.

Zajadał się powoli i dostojnie używając noża oraz widelca. Dotąd przyglądał się tańcowi i bardzo starał się powściągnąć wodze wyobraźni swoją umysłową dyscypliną w ramach "treningu". Ostatecznie okazało się że najlepszym sposobem jest skupienie się na jedzeniu.
_________________
Przyjaciel czy wrĂłg? - Rhunar Ragnison, Magnus Regenbogen
Lily et Pique - Gundrik Grundisonn

[harry]

<Usiadłem przy stole czarodzieja.>

- Aaa witaj magu. Przybitego to nie. Chociaż liczyłem że trafię na Rhunara. Jeżeli nie ma go tu to pewnie jest u kowala. No ale to nic co by nie mogło zaczekać do wieczora. A jak podoba ci się miasto i jego obyczaje?

<Zapytałem gdy ten zaczął intensywnie wpatrywać w talerz a nie w tańczącą panienkę.>

- Powiedz mnie no jak to nie jest tajemnica co z ciebie za mag? Całe życie miałem od tego spokój a ostatnio to jak by się uwzięli najpierw na wyspie polazłem z trzema takimi ubić dziewięciu innych.

<Gdy przyszła jakaś dziewczyna zamówiłem ciepły posiłek i piwo>

-A tu to też sporo. O lodzie nie wspomnę bo to już drugi raz mnie w sopel zamienili. Ciebie to z kolei ugotować mieli. No ale szczęściem z kolei też bym tego nie nazwał. Ja jak by mnie kto pytał z własnej woli bym tu się nie pchał. Ty tu z własnej woli przyjechał?

_________________
Przyjaciel czy wróg? --> Kurt, człowiek
Przeznaczenie czy Przypadek --> Rudolf "Rudi" von Karien

[Stalowy]

Magnus

- Zacznijmy od końca - Magnus skupił wzrok na rozmówcy, którego twarz skutecznie ochłodziła wyobraźnię młodego czarodzieja - Jestem tutaj bo czuję taką potrzebę... że źle się dzieje na północy i trzeba coś z tym zrobić. Jestem jednym z wielu, tyle powiem. Najprościej rzecz ujmując - poczucie obowiązku.

- Jeżeli o to jakim magiem jestem... jestem Świetlistym. Początkujący, ale już nie uczeń. Poza tym.... byłem jako dzieciak cyrkowcem, a ostatnio robiłem za ochroniarza. Prościej... mam rozliczne talenty, które pozwalają mi w momencie kiedy magia nie działa zaskoczyć mojego przeciwnika.

- Co zaś się tyczy tego miasta... ech... jestem rozdarty. Młode ciało mówi - ale jazda, lecz serce i umysł mówią - o kurwa.
_________________
Przyjaciel czy wrĂłg? - Rhunar Ragnison, Magnus Regenbogen
Lily et Pique - Gundrik Grundisonn

[harry]

<Gdy mag mówił kiwałem głową z uznaniem a gdy skończył roześmiałem się i klepnąłem go zdrowo w ramię>

- A to dobre. – po chwili spowaĹźniałem – świetlistym to znaczy jakim? Ja to się nie bardzo wyznaje na tym. Masz juĹź tu jakieś zajęcie?
_________________
Przyjaciel czy wróg? --> Kurt, człowiek
Przeznaczenie czy Przypadek --> Rudolf "Rudi" von Karien

[Stalowy]

Magnus dalej przeżuwał swój obiad patrząc czujnie na Kurta.

- Mam... w zamian za zabawianie gości prostą magią i występami scenicznymi mogę tutaj mieszkać i jeść o ile nie robię dymu i jestem grzeczny. - mag powiedział to cicho nachylając się - To całkiem niezłe, bo dziewczyny się do mnie kleją, ale niezbyt zdrowe... można potem skończyć z uschniętą kuśką jak się nie uważa.

Potem się wyprostował.

- A pytanie o to jakim czarodziejem jestem... huh... sprecyzuj to. Jeżeli chodzi o naturę magii to... hmm... nasza znajoma elfka to zwykły czarodziej, który rozwija się równomiernie w wielu dziedzinach. Ja jako czarodziej Kolegium Światła skupiam się na kontroli jednego koloru magii. - Magnus przeżuł kolejny kęs i przełknął - Jeżeli szukasz u mnie porady, jak w przyszłości nie dać się magom... cóż. Musisz być sprytniejszy, szybszy i przebieglejszy od nich. Najprostsza recepta, z resztą równie dobra każdego wroga.
_________________
Przyjaciel czy wrĂłg? - Rhunar Ragnison, Magnus Regenbogen
Lily et Pique - Gundrik Grundisonn

[Warmlotek]

Przerywam pieśń i odpowiadam Rhunarowi

- Łaska książat, króli i w tym hrabin na pstrym koniu jeździ... proponuję mieć to na względzie...- mówię spokojnie
_________________
#Sesja Przyjaciel czy WrĂłg? ==> Ingwar Ingersson, krasnolud
#Ciężkie jest życie na morzu==>Hektor Lombard, człowiek

[Ariena]

<Odpoczywałam, relaksując się w gorącej wodzie. Spokój oraz samotność poprawiły mi samopoczucie. Pozwoliły się odprężyć, a wspomnienie elfiej tancerki przyśpieszało bicie mego serca. Moje myśli odpłynęły daleko w świat sennych wizji oraz marzeń, gdy poczułam dotyk. Natychmiast otworzyłam oczy, wyciągnęłam przed siebie karwasz. Zorientowałam się natychmiast, iż nie mam czego się obawiać. Uśmiechnęłam się i natychmiast znalazłam się przy nim. Pocałowałam go namiętnie. Po czym westchnęłam i ponownie wygodnie ułożyłam się w balii.>

-Cudownie Cię widzieć w jednym kawałku. <Uśmiechnęłam się.> A ta tancereczka... <Przymknęłam oczy rozmarzona.> Chyba powinniśmy poszerzyć nasze małe gorno o jej osobę. <Zachichotałam ponownie na niego spoglądając.> Wybieram się dziś na zaproszenie Hrabiny do pałacu. Wybierzesz się ze mną po odpowiednie odzienie? Potrzebuję też nowego płasza oraz koszul. Ostatnia walka zdecydowanie mi je uszkodziła. <Przechylam lekko głowę.> A w nocy rozgrzejesz mnie w łóżku mój kochany? <Westchnęłam cicho.>
_________________
Poeta to ktoś, kto pragnie w jasny dzień pokazać światło księżyca

[harry]

<Sapnąłem podirytowany gdy mag wspomniał o wiatrach>

„Wiatry to ja teĹź mam do jasnej cholery a najbardziej po grochu…”

- No znaczy się a co robi ten wiatr magii. Widziałem takich co ogniem rzucali, tarcze tworzyli, przenosili w dalekie miejsca, zamrażali czy insze pociski ciskali ba nawet śpiewali aż w uszach dzwoniło.

_________________
Przyjaciel czy wróg? --> Kurt, człowiek
Przeznaczenie czy Przypadek --> Rudolf "Rudi" von Karien