forum.drachenfels.pl

[Cranmer]

Tyle jeśli chodziło o ambitny kamuflaż na ospę - zupełnie nie potrzebne jak się okazało. Jednak aby nie okazywać braku szacunku Derekowi zachowałem go przez jakiś czas, a i postraszyć załogantów zawsze można.

Dziwne, że nie dostałem bezpośredniego rozkazu aby wyjść z pod pokładu i przestać się ukrywać... aby przypadkiem nie wyszło na złe pojawiałem się na pokładzie wtedy kiedy nie było na nim kapitana.

Kiepska pogoda zastała mniej w kajucie podczas prób zmycia - lub raczej zdrapania - zaschniętego makijażu 'na ospę'. Zasadniczo mam głęboko w poważaniu kołysanie więc nie ruszyło mnie za zbytnio.

- Ale robią larum... przecież to tylko zwykła bryza...

Zignorowałbym sprawę, przez najbliższe kilka minut aby skończyć to co robię ale kiedy drzwi kajuty otwarły się ze zgrzytem i wpadł przez nie marynarz przekazujący rozkaz od kapitana aby stawić się na pokładzie no to cóż...

Z połową twarzy dalej pokrytą cieniami i plamkami symulującymi chorobę wyszedłem na pokład. Przyjąłem zdegustowaną minę widząc nierozgarnięcie załogi. Wydarłem się na całe gardło.

- Nie przewracać się gamonie! Jak komuś za bardzo buja łapać się relingów! Rozciągnąć sztormliny patałachy jeśli wam za bardzo buja, a i pewnie napierdalać będzie mocniej! Wszystko co nie potrzebne do ładowni i zabezpieczyć

No to chyba kapitan już wie, że jestem na pokładzie. Poszukałem go wzrokiem i ruszyłem w jego stronę, w chwili kiedy targnie nami mocniej jestem gotowy do złapania którejś z pobliskich lin.

- Na rozkaz sir!
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[kain]

Wszyscy

Wiatr zebrał na sile ponownie, na szczęście kapitan okazał się na tyle doświadczony że zwinął część żagli. Wiatr wiał wam po oczach, a fale robiły się coraz większe i gwałtowniejsze wlewając się na pokład. Burze w oddali błyskały oświetlając to co ukryte było w ciemnościach w oddali. Załoga uwijała się jak w ukropie, przyjmując rozkazy od swoich zwierzchników choć warunki stawały się coraz cięższe. Statek kołysał się na morzu, a ostre krople deszczu cięły w twarz. Ci, którzy odpowiedzialni byli za armaty, zabezpieczali działa. Niepotrzebne żagle były zwijane jak w ukropie a nagle ktoś na bocianim gnieździe krzyknął w tej całej zawierusze:

- STATEK!!!!! NA PRAWEJ BURCIE!!!!!

Marynarze rzucili się by zobaczyć cóż to za kolejny szaleniec wypłynął w taką pogodę. Ciemność nie pozwoliła... Błysk..kontury...Znów ciemność i nic i znów błysk a wtedy mogli wszyscy dostrzec statek, który zdawał się wyłaniać z morza. Podarte żagle nie przeszkadzały mu w niczym a ludzie na jego widok zaczęli drżeć. Załoga zaczyna panikować krzycząc coś o demonach z dna morza, że to sam Pan Śmierci przybył po ich nędzne dusze, a jeszcze inni zaczęli krzyczeć że czas sądu nadszedł.
Statek był potężny i zdecydowanie większy od was. Na kadłubie statku zdawało się coś być, lecz nie mogliście dostrzec co dokładnie. Burza zdawała się być jego sprzymierzeńcem.



_________________
#sesja Miasto: Dante Cavenaghi
#sesja Wichry Północy: Kain

Kobiet potrafiących służyć za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze światów. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadającego materaca nie jest już takie proste

[Blackswordsman]

<Przywitałem pierwszego skinieniem głowy.>

-Nareszcie jesteś Miguel... Obejmujesz dowodzenie. Ja muszę dokonać poważnych obserwacji i notatek. Dobrze ,że już wyzdrowiałeś...hihi <śmieje się żartobliwie.>


<Widząc okręt na falach kazałem zmienić kurs tak aby go ominąć. Wypatruje pod jaką banderą płynie ów statek. Wygląda na strasznie zniszczony.>

-Do żagli gamonie!! To statek jak każdy inny!! Temu co będzie nieposłuszny zabiorę przydział grogu i pasy będę darł!! Kulawa ośmiornica ma więcej odwagi niż wy śmierdzące strachem sardynki!!
-Nawigator!! Poprawka kursu tak abyśmy omięnęli to szkaradztwo!!

<Poobserwuje sobie trochę sytuacje a kiedy stwierdze ,że Miguel daje sobie radę zejde do swej kajuty kontynuować naukowe zapiski. Skontroluję też mapy.>
_________________
Jestem mieczem i zbroją. Moja droga tam gdzie krew.

MG tu i tam ^^
#Sesja Przekleństwo Wzgórz Hager Gatz
#Sesja Miasto Darrow
#Sesja Wichry Aderus

[harry]

Będąc na posterunku przyglądam się stopniowemu załamaniu pogody. Z fascynacja przyglądam się sile morza i bałaganowi jaki zaczyna się robić na pokładzie.

„AleĹź będzie z tego niezła ballada. MĂłj pierwszy sztorm.”

Przyglądam się wszystkiemu niczym kot obserwujący mysz. Do czasu aż na pokład wkraczają oficerowie i zaczynają ogarniać cały ten ogarnięty pożogą bajzel.

„Ech… Było fajnie ale czas zarobić na misję mleka hihi…”

Patrząc jak marynarze koślawo wdrapują się na maszty i próbują ogarnąć żagle ze śmiechem wyprzedzam ich w drodze na górę zaczynam wybierać żagle. Słysząc krzyk odwracam się w stronę płynącego okrętu. Przykładam rękę do czoła by przyjrzeć się dokładniej tej pływającej zjawie.
_________________
Przyjaciel czy wróg? --> Kurt, człowiek
Przeznaczenie czy Przypadek --> Rudolf "Rudi" von Karien

[Cranmer]

- Wszystko wedle rozkazu sir, wcześniej kazaliście chorować więc chorowałem. Jak widać wyzdrowiałem w samą porę, świetne wyczucie panie Kapitanie.

Kapitan Śmieszek. W zasadzie nawet jeśli nigdy się do tego nie przyzna jest bardziej podobny do mnie niż mu się wydaje.

- Do roboty patałachy!! Jeśli to dzień sądu i sam Pan Śmierci wybrał się po nas to znaczy, że uważa nas za najlepszych żeglarzy Starego Świata! Pokarzmy, że jesteśmy jeszcze kurwa lepsi!

Ruszyłem ku prawej burcie oceniłem odległość i zakląłem czując, że to nie my mamy sprzyjający wiatr.

- Zwrot pięć rumb na bakburtę!! Kiedy złapiemy podmuch rozstawić trochę więcej żagli tak co by utrzymały! Kiedy zacznie się zbliżać kolejne kilka rumb i halsujemy! Przynieść mi jakąś lunetę!!

Jeśli dobrze liczę jak złapiemy trochę wiatru w żagle zacznie się trochę wolniej zbliżać to da nam czas na obserwację. Ruszyłem na rufę i przyjąłem lunetę od jednego z marynarzy. Zacząłem dokładniej obserwować statek.
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[luko]

"Dziwny ten statek. Wygląda jakby go burza omijała a jednocześnie jakby był w samym środku huraganu. A może ta pogoda jest wynikiem działania tego okrętu? Jeśli tak to nie wiem jakbyśmy się starali to nie uciekniemy. Najrozsądniej byłoby szykować się do walki ale wydaje mi się że kapitan i pierwszy wiedzą o tym."

Przyglądam się obcemu okrętowi

"Na język nasuwa wyrażenie - okręt widmo - lecz lepiej je nie wypowiadać głośno, aby panika nie wybuchła. Tylko jak on pływa i kto lub co nim steruje? Martwa załoga? Jak zabić coś co jest martwe?"

Z zadumy wyrwały mnie krzyki pierwszego i kapitana. Na każdy rozkaz kierowany do mej osoby odpowiadam tak samo

- Tak jest!

i wykonuje to co mi nakazano.
_________________
"Przyjaciel czy Wróg?" ==> Pascal Wittenberg, człowiek
"Przeznaczenie czy Przypadek?" ==> MG (Mały Głód)

[Stalowy]

- Szybciej z armatami! Nie mamy całej wieczności na to! - popędziłem zabezpieczaczy, aby się nie opierdalali przy działach.

Sztorm... nie pierwszy i nie ostatni. Ale ten statek... to nie jest codzienny widok.

Pozwalam reszcie robić swoje.

Tyle że kapitan nie będzie wiedział, jeżeli sytuacja się zmieni. Jego wzrok jest zbyt słaby. Lepiej, aby nie okazało się, że następny raz zwrócimy na niego baczniejszą uwagę jak pojawi się przy naszej burcie.

Rozsunąłem krótką "kieszonkową" lunetę. Przytrzymałem się jednego z masztów, trzymając swoją wielką grabą "patrzadło". Obserwuję uważnie sztormową łajbę.
_________________
Przyjaciel czy wrĂłg? - Rhunar Ragnison, Magnus Regenbogen
Lily et Pique - Gundrik Grundisonn

[kain]

Na pokładzie

Ach te sztormy, fale i błyskawice. Statek się buja, a Ci co mają "patrzałki" mogli sobie rzucić na statek, który zbliżał się do nich. Patrzą i albo szkło mają brudne albo ślepną albo.. o kurwaa... nie widać żadnej załogi na statku. Jakby ten sam się prowadził. Nagle błysnęło, huknęło z nieba aż musieliście zasłonić oczy bo błysk niemiłosiernie oślepiający. Patrzycie a statku nie ma. Ot tak sobie znikł. Każdy wie, że marynarz to lud prosty i przesądny. I teraz to się zaczęło. Marynarze zaczęli krzyczeć, panikować..no może słowo panika to za mało powiedziane bo jedyne co słychać to

"Zginiemy" , "Morski kat przybywa" , "Statek widmo", "Módlmy się..Łowca Dusz przybywa". "Gdzie kapitan?? Zostawił nas"

Fale nowe się zebrały, deszcz przybrał na sile a wiatr kołysze waszą łajbą na lewo i prawo. Oj sztorm pełną gębą. Maruderzy się odnajdują, panikarze też.. brakuje by jakiś debil wysadził statek ze strachu... Ach pięknie wycieczka się zaczęła.

Już Pierwszy miał coś krzyknąć gdy nagle potężna fala wbiła się na pokład, mało kto mógł ją zauważyć zważywszy że panika, znikający statek..to jednak odwraca uwagę. Paru majtków pocałowało pokład statku tyłkiem a tak tylko część najadła się strachu.

Kajuta kapitana

Zszedł kapitan pod pokład widząc, że Miguel sobie radzi, w końcu za mordę każdy umie trzymać jak widzi, że "śmierć" blisko. Wszedłeś do kajuty i zacząłeś sprawdzać mapy. Macie ze sto mil może do Hendaye w
Bretoni, choć podobna odległość jest do L'Anguille, ale trzeba by przez Dragon Maw (Smocza Przepaść).

Słyszysz nagle jakieś krzyki na pokładzie. Biadolenia. Mordę marynarstwo drze a statek coraz bardziej kołysze się. Drogocenne dzieła sztuki chyboczą się na lewo i prawo, obrazy które Khazad powiesił bujają się, dzbany też nie pewnie trzymają się na szafkach, tak samo jak gobeliny. Oj kołysze się wszystko, kołysze.
_________________
#sesja Miasto: Dante Cavenaghi
#sesja Wichry Północy: Kain

Kobiet potrafiących służyć za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze światów. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadającego materaca nie jest już takie proste

[Cranmer]

- Ogarnąć się psie syny! Albo faktycznie pójdziemy na dno! Aqilipollao człowieku, rozciągaj te liny sztormowe na pewniaka, a nie jak sznurki na pranie cioto!

Trzasnąłem najbliższego marynarza w pysk. Niezbyt miłe ale terapia szokowa jest najlepsza na strach.

- Do roboty, jeśli wam jeszcze życie miłe! Dopadło nas złe widziadło aby nas zmylić i rozproszyć podczas sztormu, ale my się nie damy!

Biorę głęboki oddech, nauczyłem się ukrywać niepewność dawno temu, żeglarzom potrzebny jest teraz lider nie strachliwy oficer, skoro kapitan zwinął elfi tyłek pod pokład mnie zostaje ogarnąć burdel który po nim został.

- Wracamy na wcześniejszy kurs, potem zwinąć większość żagli, zabezpieczyć pokład i ładownię. Potem wszyscy co nie mają wachty pod pokład modlić się do Mannana o łaskę, reszta zostaje ze mną i trzymamy okręt w kupie. To nie pierwszy sztorm i dziw jaki spotkamy na swojej drodze więc zebrać się do kupy i zakpijmy z tych duchów dożywając świtu!

_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[harry]

„Co za banda tchĂłrzy. Ĺšle ze się pojawia statek widmo jak znika jeszcze gorzej. Jak banda przestraszonych piskląt… Chwilunia… MoĹźe tu jest sposĂłb jakos wskĂłrać…”

Zaczynam śpiewać prostą piosenkę żeglarską w stylu

„Hej tam. Wesoły uśmiech
Czas burzy jest pogodą
Uśmiech ku brzegom pędzi
Rozwiewając wodę…”

Zaczynam cicho po kilku nutach coraz głośniej po chwili tak by słyszało mie coraz więcej marynarzy. Gdy uda mi się przykuć uwagę kilku najbliższych wybucham gromkim

„Hej Tam Wesoły uśmiech”

I z mina absolutnego szczęścia przyjacielsko szturcham najbliższego zaśpiewując mu w twarz kolejny wers szanty i wracając beztrosko do swego zadania. Jeżeli stoją osłupieni lub nie ma żadnego wyraźnego efektu wybucham śmiechem.

- Ha ha ha. Szczury lądowe Co tak stoicie jak te boje w porcie. Gęby drzeć i do roboty.

Wracam do śpiewania pieśni dla własnego animuszu ale też by zając czymś innym przerażone mózgi marynarzy.
_________________
Przyjaciel czy wróg? --> Kurt, człowiek
Przeznaczenie czy Przypadek --> Rudolf "Rudi" von Karien

[Blackswordsman]

<Miguel sobie poradzi. Ale dzieła sztuki...te zabezpie tak na wszelki wypadek. Pozbieram dzbanki ,obrazy i inne i ułoże tak,żeby kołysanie im nie zaszkodziło. Owinę w koc lub inny materiał i wróce do dokonywania wpisów pokładowych...Napewno umieszcze w dzienniku wzmianke o statku i o sztormie. Nanioese też miejsce na mape. Pierwszy oficer poradzi sobie. Ja nie jestem chwilowo potrzebny na pokładzie.>
_________________
Jestem mieczem i zbroją. Moja droga tam gdzie krew.

MG tu i tam ^^
#Sesja Przekleństwo Wzgórz Hager Gatz
#Sesja Miasto Darrow
#Sesja Wichry Aderus

[Lokim]

Nie ruszałem się z kuchni. Wyczuwając ciągłe i silne kołysanie statku zaczyna zbierać mi się na młodość. Mikstury robią swoje, ale mój organizm nieprzywykły do podróży morskich zupełnie, nawet przy regularnym przyjmowaniu leków, i tak nie radzi sobie ze sztormem. Powoli, krok za krokiem, opierając się to tu to tam, co by się nie wywalić, wychodzę więc na pokład, by złapać odrobinę świeżego powietrza. Staję przy wejściu pod pokład obserwując krzątaninę marynarzy. Widząc ich przerażone miny wrzeszczę:

- A wy co? Krakena zobaczyliście czy co, żeście tacy wystraszeni? Toż to burza tylko i nasz wspaniały kapitan z jeszcze lepszym oficerem na pewno na s z tego wyciągną!

Śmieje się głośno, choć wiem, że mój śmiech w dużym stopniu zagłuszany jest przez pogodę.
_________________
Przyjaciel czy wrĂłg?- Klaus Jurgiel

Telegram: @LokimR

[kain]

Statek

Już niby się uspokoiło. Już jakby ludzie prości z wiarą w sercu że dożyją kolejnego dnia gdy znów ten przeklęty statek się pojawił od strony waszej rufy. Wyłoniwszy się dosłownie z morza "stanął" burtą pod lekkim kątem do waszej rufy i lewej burty i wystrzelił salwę. Ogień z dział się wydobył, a kule poleciały siejąc spustoszenie. Achter sztag została posłana do diabłów, część lewej burty zatrzęsło się w posagach, jakaś kula przeleciała nad pokładem zmiatając dosłownie jakiegoś marynarza, dwie kule trafiły w rufę aż deski poszły a statek się zachwiał.
Po tej salwie nastała cisza. Pierwszy i khazad wzięli lunety w dłoń i skierowali je na statek. A i to kapitan na dziobie stał i uśmiechał się szyderczo.



Kajuta

Zebrałeś "rupiecie" i owinąłeś je w koc chcąc zabezpieczyć je przed stłuczeniem i już znów chcialeś wrócić do swoich zajęć gdy usłyszałeś kanonadę z dział. Twoja kajuta która znajdowała się na rufie statku zatrzęsła się i coś wielkiego metalowego i okrągłego przeleciało przez nią robiąc Ci darmową wentylację w kajucie. Wielka kula przeleciała przez jedną ścianę wychodząc tylnim oknem kajuty. Siła uderzenia była duża. Wyjebałeś glebę i możesz modlić się do Bogów w podziękowaniu że nic się nie stało "ładunkowi". Oj dobrze żeś użył koca i postawił je w bezpieczne miejsce. Oj szczęście Ci sprzyja.
_________________
#sesja Miasto: Dante Cavenaghi
#sesja Wichry Północy: Kain

Kobiet potrafiących służyć za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze światów. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadającego materaca nie jest już takie proste

[Lokim]

Uśmiech szybko znika z mojej twarzy, gdy słyszę dźwięk przelatujących i uderzających pocisków o pokład statku.

- Kurwa!!!

Pod wpływem emocji szybko odzyskuję sprawność i zbiegam na dół do kuchni. Wyuczonymi ruchami sprawnie ubieram skórznie, potem trochę zajmuje mi czasu, by ze skrzyni wyjąć zanurzona w oleju kolczugę i by w pośpiechu przemyć ją wodą. Nie udaje mi się w dużym stopniu pozbyć się z niej tłuszczu, ale zakładam szybko na siebie, biorę do ręki morgenstern oraz tarczę i wracam na pokład.

„Co tak nagle? Bez ostrzeĹźenia? Nikt tego statku nie wypatrzył? Nie ostrzegł? Co robi ten cholerny oficer i jego zawszona załoga?”

Na pokładzie szybko oceniam sytuację? Widząc zniszczenia w miejscu, gdzie znajduje się kajuta kapitana tam kieruję swe kroki. „Muszę chronić dowĂłdcę!”. W razie niebezpieczeństwa zasłaniam się tarczą, a ewentualnych napastnikĂłw częstuję bronią prosto w czerep. JeĹźeli znajduje kapitana nie pozwalam by mu stała się krzywda.
_________________
Przyjaciel czy wrĂłg?- Klaus Jurgiel

Telegram: @LokimR

[Cranmer]

- No KURWA ICH MAĆ! Zwrot pięć rumb na sterburtę! Zbierać broń wedle przydziału! Ładować działa i strzelać na bogów.

Jak ja nie lubię zaskoczenia, statek widmo czy ki diabeł nie ważne. Nie sprzedam tanio swojej skóry. Ignorując bujanie, które towarzyszy ostremu zwrotowi dzięki bagażowi marynarskich doświadczeń płynnym ruchem dobyłem szpady biegnąc na głównych pokład.

- Ładować działa i salwa! Jeśli strzelają to znaczy, że my też możemy! Są na tyle żywi i prawdziwy aby nas ranić zatem ubijemy sukinsynów! KTO JEST ZE MNĄ?!!

Wyciągnąłem ostrze w wrogiego statku wyraźnie można na nim dostrzec napis w dziwnym języku. Zakrzyknąłem mocnym głosem.

- Miękka z ciebie kuśka skoro bawisz się w zaskoczenie i stosujesz szatańskie sztuki! Stań do walki zgodnie z kodeksem, chyba, że się boisz!
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera