forum.drachenfels.pl

[Fratus]

Podnoszę znużone spojrzenie na gońca. Wstaję zbieram rzeczy. I wychodzę rzucając za siebie:

- Niech ktoś tu popilnuje zanim nie wrócę.

Nareszcie ! Ileż się nacierpiałem czekając na to wezwanie. Ile mnie ta zwłoka kosztowała. Ale mogę służyć Khainowi. Tak to na pewno będzie zadanie istotne dla mego Pana. Muszę się wykazać. Pokazać co wart jestem w oczach wspaniałego boga! Tylko muszę uważać aby nie zawieść zaufania ciotki. Dam rade. Ja to wiem i Khaine to wie. Pozwoli mi dobrze wykonać zadanie zlecone przez władze kościoła. Tak... Nie mogę się już doczekać.

Gdy zbliżam się do komnat zwalniam krok uspokajam bicie serca i pukam.
_________________
#Przyjaciel czy Wróg? => Ludiver, człek

[Cranmer]

< ' Czemu ja zawsze muszę mieć takiego pecha ? Ehh chyba sam się o to prosiłem...' Unoszę ręce do góry, uśmiecham się głupio >

- Nie wiem o czym mówisz przyjacielu. To, że czasem węszę w mieście nie znaczy, że mnie lubią...

< obserwuje uważnie tego z przodu jak i nasłuchuję kroków i ruchów tych z tyłu. Opuszczam ręce i wykonuję pojednawczy gest, postępuję także krok do przodu. >

- Wiecie nie chce problemów może się dogadamy? Mam takie ładne świecące coś co się wam spodoba... poczekajcie chwilę...

< ' Nie dam się poniżać oj nie... lepiej dostać w walce niż oddać samemu... najpierw trzeba skrócić dystans... '

Robię krok i drugi do przodu, sięgam do pasa odpinając sakiewkę... kolejny krok, albo dwa. Przy następnym kroku podrzucam sakiewkę od góry tak aby przy okazji posypało się kilka monet... jeśli znam się na takich typach to błysk złota przykuje ich uwagę choć na chwilę. Wtedy nagle skaczę do przodu i korzystając - mam nadzieję - z rozproszenia wyprowadzam sierpowego który od razu przechodzi w łokieć, łapię uzbrojoną rękę i staram się znaleźć za plecami przeciwnika i przyłożyć mu jego własny nóż to gardła.

Jeśli cała akacja sie udała to jeśli przeciwnik jest na tyle głupi się szamotać, a jego 'koledzy' na tyle ograniczeni aby mnie atakować. Unieruchomiony przeze mnie przeciwnik ląduje na ziemi z przetrąconym kolanem, wyrywam mu nóż i przygniatam butem do podłogi. >

- Koniec żartów orcze pomioty jeśli nie chcecie skończyć tak samo zmiatać do łóżek i niech was więcej nie widzę!

< jeśli nie chcę iść i wywiąże się walka to planuję ich trochę pochlastać nożem ale nie śmiertelnie, po co robić sobie problemy i kolejnych wrogów. No chyba, że któryś szczególnie mnie wkurzy wtedy naturalnie będzie musiał umrzeć. >
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[Anubis]

Dobrze, bardzo dobrze. Znajomość z tym Druetharem da mni znaczną przewagę, prawdopodobnie wystarczającą by wznieść mnie ponad motłoch. Problemem beda jednak jego zachcianki... nie zamierzam mu sie poddawać, jego łapy nigdy mnie nie dotkną.

Trzeba będzie to przemyśleć i dobrze rozegrać. Przydałby się również plan awaryjny.
Łapie za czysty kawałek pergaminu i kreślę kilka zdań:

Drogi Moebiusie
Wierzę, że Twój powrót do zdrowia przebiega pomyślnie i wkrótce Twoje umiejętności przewyższą nawet te wcześniejsze. Żywię skromną nadzieje na powtórne spotkanie.

Z Ĺźyczeniami szybkiego powrotu do zdrowia
Morvana


Spryskuje arkusz swoimi perfumami, wkładam do koperty i w koncu pieczętuje symbolem swojego rodu. Teraz tylko to dostarczyć...

Lepiej by bylo gdyby Druethar sie nie dowiedzial o tej przesyłce, wzywam więc jakąś nową niewolnice, która dopiero została zakupiona, o ile taka jest.

-Zanieś to do lazaretu Katów do samca imieniem Moebius. Jesli zawiedziesz osobiście będę cie torturować. Ruszaj!
_________________
Lily et Pique: Orderic du Limont

[Ethereal]

Mormacar

Nie była zaskoczona. Na jej twarz wypełzł zrozpaczony grymas, w oczach pojawił się strach i uległość.

- Już biegnę, panie. - wydukała i szybko udała się do szynkwasu, powiedziała coś karczmarzowi i zniknęła na tyłach.

Wkrótce przybiegła z powrotem, ze schłodzoną butelką wina. Półwytrawne, czerwone, z winnic za Har Ganeth oporządzanych przez niewolników. Całkiem dobry wyrób jak na korsarskie gardło, lecz niektóre miasta Druchii pędzą lepsze, głównie te południowe. Nieco lepszy klimat. Oczywiście najlepsze są wina ze Starego Świata, ale to zwykle droga rzecz. Teraz, kiedy od dłuższego czasu do Har Ganeth nie zawitały towary z łupieżczych wypraw czy nawet korsarskie statki (poza tym, na którym niedawno służyłeś), takie specjały to istny rarytas.

Niewolnica stoi usłużnie obok, ustawiwszy przedtem wszystko na stole w należytym porządku. Czeka na dalsze rozkazy lub odprawienie.

Ast'ar

- Zamorduję każdego. Nienawidzę was Druchii. Daj mi tylko okazję. - wycedziła przez zęby z determinacją i żarem w oczach. Twoi pobratymcy... ha, po części i Ty musieliście zaleźć jej za skórę odrobinę za mocno. Zaczyna gadać jak Asurski Wojownik Cienia z tych ulthuańskich gruzów, które kiedyś były Nagarythe. Ojczyzną Druchii.

Przećwiczyłeś z nią jeszcze parę razy salonowe zachowanie i odprawiłeś ją. Na wieczór tegoż samego dnia przybył niewolny goniec z Rodu Quinnar, niosący zapieczętowany list od Helionel dla Ciebie.

"Ast'ar, mój miły

Zbliża się nasz wielki dzień. Bal organizowany przez wiele arystokratycznych rodów. Będą na nim wszyscy którzy się liczą w mieście oraz inni. Znajdą się też przedstawiciele kościoła i zakonów. Mierzi mnie to, ale taka jest nasza dola w Har Ganeth - mieście Khaine'a.

Chcę z Tobą spotkać się jutro, w przeddzień balu. Omówić... nasze zachowanie i wspólne pójście na te wydarzenie.

Odeślij mi proszę odpowiedź poprzez tego samego gońca.

Twoja przyjaciółka,
Helionel"

List był skropiony jej perfumami, które wywołały w Tobie nagły przypływ żądzy. Stłumiłeś go i wróciłeś myślami do listu...

Serpentes

Goniec został na Twym stanowisku, a Ty zabrałeś swe rzeczy i wyszedłeś. Pokonałeś wysokie i kręte schody, wychodząc z loszku katedry i wkraczając w wysokie, mroczne korytarze. Światło zachodzącego słońca wrzynało się do środka poprzez bajecznie kolorowe witraże, przedstawiające sceny z mitologii Bóstw Podziemia - ze szczególną rewerencją przeznaczoną dla Khaine'a.

Minąłeś zamknięte wrota do pracowni mistrza małodobrego, Mashroona. Dochodziły stamtąd jęki, przerywane czasem szlochem lub ostrym krzykiem. Stary kat znęcał się nad kolejnym głupcem który uchybił kościołowi.

Udałeś się przed komnaty swej ciotki i zapukałeś. Po krótkim rozkazie, wszedłeś do środka.

Wysoka kapłanka stała przy okiennicach, na wpół przysłoniętych ciężkimi zasłonami. Zerknęła na Ciebie kiedy wchodziłeś.

- Siostrzeńcze, zamknij drzwi i zasiądź.

Tak też zrobiłeś. Wtedy ona odwróciła się bokiem do okna i założyła ręce na piersi.

- Śledztwo w sprawie kultu Slaanesha przyniosło rezultaty. Ten śmieć, Saurak, nie był jedyny. Był ledwie płotką, jednym z wielu kultystów bluźniących w naszym świętym mieście. Ten proceder nie może być kontynuowany. Zbieram najodpowiedniejszych Druchii w celu stworzenia drużyny. Z ramienia kościoła zlikwiduje ona ten problem, bez potrzeby angażowania w to sił zakonów, szlachty czy wojska. Ty będziesz jej przewodził, siostrzeńcze.

Spojrzenie jej stwardniało, wymuszając Twoją pokorę.

- Czas, byś wspiął się na następny szczebel drabiny. Jeśli zawiedziesz, spadniesz z niej na zawsze. Jeśli podołasz, Khaine to nagrodzi swą łaską.

Valandir

Gambit opłacił się. Sakwa z której sypnęły się całe złote taele zaabsorbowała uwagę zdziwionego nożownika. Doskoczyłeś do niego w mgnieniu oka i trzasnąłeś silnie prawicą. Pięścią, później łokciem. Oszołomiony, zalany krwią z rozbitej wargi dał się okrążyć. Odebrałeś mu nóż kiedy próbował na ślepo dźgnąć.

Pozostali dwaj zatrzymali się w połowie, gotowi do dalszej szarży, z uniesioną bronią. Niepewnie spojrzeli na was obu. Trzymałeś ich kamrata pod jego własną kosą.

Próbował się wyrwać. Przez przypadek chlasnął się ostrym krańcem noża w szyję, lecz to było ledwo draśnięcie. Zgrzmociłeś mu szybko kolano, zawył przeciągle z bólu. Czułeś chrupot kości pod ciężkim, żołnierskim butem. Przygniotłeś go do podłogi, niezdolnego do walki i jęczącego z bólu.

Pozostali dwaj schowali broń i uciekli. Z drugiej strony natomiast zbliżał się patrol. Dwóch kuszników i szermierz.

- Stać! Co to ma znaczyć? Co się tu dzieje?

Morvana

Niewolnica, młoda przedstawicielka tej żałosnej rasy Halflingów ze "Starego Świata" (jak to szumnie zwali swe ziemie ci plugawi ludzie), pomknęła od razu z zalakowanym listem do siedziby zakonu. Teraz pozostaje tylko czekać na odpowiedź, aczkolwiek wiesz, że to może potrwać nawet kilka dni - jeśli Kat nie wydobrzał do końca.

Kilka klepsydr później niewolnica wróciła, srodze zmachana. Mówi, że dostarczyła przesyłkę do rąk samego adresata, który był przytomny. Kazał przekazać, że medycy z lazaretu zwolnią go już jutro. Również gorąco oczekuje spotkania i kontynuowania waszej znajomości.

Miałaś teraz resztę wieczoru i nocy dla siebie. Zastanawiasz się, czy wpuszczono by adeptkę magii do katowskiego szpitala. Z drugiej strony Moebius opuszcza go niedługo, więc można zająć się czymś innym.
_________________
Ulfir Egillsson, Norsmen - Wichry Północy

[Fratus]

- Khaine dał Khaine zabierze. Wykonam zadanie lub polegnę.

Wypowiadam te słowa z nabożną czcią.

Na wszystkie relikty świata. To jest wspaniała misja na którą czekałem od urodzenia. To jest moment w którym nie zawiodę. Dam z siebie wszystko i nie dam się powstrzymać. Pan, Kościół, i ciotka będą ze mnie dumni. Chwała dla Khaina za taką możliwość. Chwała dla całego jego kościoła !!!!

- Proszę o dokładne informacje.

Dodaje spokojnie po chwili.
_________________
#Przyjaciel czy Wróg? => Ludiver, człek

[Cranmer]

< obracam nóż w palcach po czym rzucam go na podłogę daleko od leżącego i zabieram się do zbierania swojego złota. >

- To sie stało, że ten skurwysyński pomiot snotlinga chciał mi gwizdnąć sakiewkę, dostał co mu się należało. Poprawiłbym mocniej, ale to robota katów, a nie żołnierzy prawda ?

< 'Głupiec i tyle, zaraza na jego dusze, same problemy przez takich sukinsynów... ' >
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[Jaracz]

Uśmiecham się czytając list Helionel. Maskaradę czas zacząć. Z pewnością jej rywalka ma oko na listy. Niewolnikom zaś w dzisiejszych czasach nie można ufać. Odpisuję:

"Droga Helionel.

Oczywiście, że się z Tobą spotkam. Mam nadzieję, że tym razem obejdzie się bez ostrych słów i ukrytych ostrzy. Dawniej byliśmy przyjaciółmi. Liczę na powrót do zamierzchłych czasów. Odwiedź mnie w południe. Liczę na porozumienie.

Zawsze oddany.
Ast'ar"

Helionel nawet jeśli się zdziwi treścią listu, to jeśli jest mądra domyśli się zmiany tonu. Rywalka za to będzie zdezorientowana (o ile przechwyci list). Podchody i intrygi... ach... zatracić się w nich...

Idę wykorzystać ludzką niewolnicę. Ot... sposób na lepszy sen.
_________________
#Przyjaciel czy Wróg => Alex Zir, człowiek, magister alchemik.
#Przekleństwo Wzgórz Hager => Brokk Imrakson, krasnolud
#Sylvania - Ziemia Przeklętych => Gerhard, człowiek
#Lily et Pique - Blaise Cillianmour, szlachcic

[Anubis]

Moebius jest zajęty i zapewne nie życzy sobie bym go widziała osłabionego, typowa samcza duma. Nie mogę się widywać zbyt często z Druetharem bo Wiedźmi Król jedynie wie co zacząłby sobie myśleć.

Czas zająć się sobą i swoimi umiejętnościami. Znajomości i kontakty sa ważne, jednak moge je stracić, umiejętności nikt nie zdoła mi odebrać.

Kieruje swe kroki do biblioteki bo nie będę się ośmieszać brakiem umiejętności przed zwierzchniczkami. Szukam wszelkich informacji na temat tworzenia własnych zaklęć i panowania nad wiatrami magii. Sprawdzam wszelkie dzieła gdzie mogę znaleźć informacje o czarownicach które szybko doszły do znacznej potęgi. Nie cofnę sie przed niczym w drodze po moc.
_________________
Lily et Pique: Orderic du Limont

[Ethereal]

Serpentes

- Sekta ta zwie się "Serce Rozkoszy". Pod tą lubieżną i okropną nazwą kryje się niewielki krąg hedonistów, głównie pochodzących z najbogatszych i najbardziej uprzywilejowanych grup w Har Ganeth. Arystokraci, szlachta i handlarze niewolników. Udało nam się odkryć powiązania tych ostatnich z prostego powodu - po ostatniej nieudanej rebelii i rzezi niewolników, okazało się, że sporą część nowych niewolnych odprowadzają do przeklętych rytuałów, "zabaw" i rekrutacji w szeregi sekty. Ponadto mamy podejrzenia, że maczać w tym palce może nasza miejska gałąź Gildii, syndykatu przestępczego rozpościerającego się na całe Naggaroth. Jeśli okaże się to prawdą, ich również trzeba będzie zlikwidować. I tych przeklętych szlachciurów. Trzeba pokazać, kto rządzi w Mieście Khaine'a.

Przerwała i spojrzała w okno, potem na Ciebie.

- Zanim przekażę więcej szczegółów, chcę wiedzieć ilu chcesz wziąć ze sobą Druchii i jakiego pokroju. Mam własne zdanie na ten temat i chcę wiedzieć, czy moja opinia pokryje się z twoją.

Valandir

Sierżant i jego żołnierze zbliżyli się. Odebrali wszystkim zainteresowanym broń w brutalny sposób. Sierżant uważnie rozmyślał nad Twym zeznaniem i rozejrzał się po korytarzu oraz śladach walki.

- Tak też w istocie na to wygląda. A wy sobie poradziliście. Wspomnę o tym w raporcie do kapitana. Odmaszerować!

Dwóch trepów trzasnęło z kopa leżącego po brzuchu i głowie, po czym podnieśli go, pozbierali przedmioty i zabrali ze sobą. Zostałeś sam w korytarzu.

Morvana

Korzystając ze swego statusu, zostałaś wpuszczona do pierwszego kręgu biblioteki, gdzie od razu zajęłaś się wyszukiwaniem odpowiednich tomiszczy których nie miałaś jeszcze okazji poznać. Jest tego dość sporo, jednakże poprawne wykorzystanie tajników spisanych pokrętnymi słowami będzie wymagało przenikliwości umysłu.

Oprócz ksiąg napisanych w archaicznych dialektach, znajdują się tutaj także pokaźne repozytoria traktatów spisanych w Mrocznej Mowie Chaosu oraz tajemnym językiem demonów. By to wszystko odczytać, potrzebne będzie absolutne skupienie, sporo czasu i znajomość tych języków.

Repozytorium jest spore i pełne różnego rodzaju dziwnych skrytek oraz na wpół-zapomnianych wnęk gdzie mogą kryć się przedmioty, wskazówki (prawdziwe lub kłamliwe) tudzież inne rzeczy pozostawione tu przez twórców akademii lub tych, którzy nadeszli po nich. Możesz spróbować je przeszukać w celu odnalezienia czegoś ukrytego, czegoś ciekawego, czegoś pomocnego w Twej sytuacji...

Ast'ar

Odesłałeś gońca do Helionel ze świeżo spisanym, "kontrowersyjnym" listem. Masz nadzieję, że Twoja przyjaciółka właściwie go zrozumie. Nie masz ochoty wyjaśniać jej każdego jednego aspektu Twego misternego planu.

Zażądałeś obecności swej ludzkiej niewolnicy w komnatach i zmusiłeś ją do szybkiego, brutalnego stosunku. Po zaspokojeniu chuci, odesłałeś ją precz i udałeś się na spoczynek.

Rankiem zbudziłeś się jak zwykle po całkowicie "czarnej" nocy, pozbawionej sennych mar. Twoja niewolnica podała śniadanie. Średnio Ci smakowało, poza tym potrzebowałeś jakiegoś zastrzyku energii o poranku, toteż smagnąłeś ją otwartą dłonią, aż upadła z opuchniętą wargą. Wyniosła się w pośpiechu, zostawiając Ciebie z planami na dzisiejszy dzień...
_________________
Ulfir Egillsson, Norsmen - Wichry Północy

[Cranmer]

- Tak jest panie SierĹźancie!

< salutuję i strzelam obcasami, kontynuuje marsz w stronę zbrojowni... mam tylko nadzieje, że nie potraciłem monet z sakiewki.

Ciekawe co na to powie kapitan... a nie ważne, teraz przynajmniej wiedzą, że nie warto ze mną zadzierać... to czegoś nauczy tych skurwysyńskich orczych synów... żeby jeszcze tych znaleźć jakąś dziewkę... >
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[Jaracz]

Nakazuję ludzkiej niewolnicy i małej asurce wysprzątać dokładnie komnaty. Jak się z tym uporają mają przyszykować jakieś zimne przekąski. Osobiście sprawdzam stan mojego skromnego barku.
Będę z nią rozmawiać z pewnością na fotelach ustawionych niedaleko okna, zatem dla spokoju sumienia chowam w zagłębienie między siedziskiem, a poręczą, nóż.
Wysyłam także męskiego niewolnika by zakupił jakieś ładne kwiaty (niech zielarka wybierze) i zaniósł w podarunku Cassinie.
To powinno dać jej do zrozumienia, że zaczynam się nią interesować. Czy będzie podejrzewać, że chcę jej zaszkodzić? Oczywiście. Ale nie będzie pewna. Do tego dojdzie moja kłótnia z Helionel oraz otwarta wrogość na balu, co będzie stanowić kolejny powód by zrewidować swoje poglądy na moje działania. Przecież równie dobrze, mogłem usłyszeć o skoku jej wpływów ostatnimi czasy i sam również mogłem wybrać lepszego sojusznika w rodzie Quinnar. Druchi są bardzo dumni i pyszni. Gdy taka myśl wpadnie Cassinie do głowy, to choćby i najpierw w nią nie uwierzyła, ta będzie ją drążyć, aż w końcu stanie się całkiem prawdopodobna. Resztę załatwi się na balu.
Zaś co do Tarika, pana rodu. Również mam plan, który doprowadzi do jego upadku. Helionel stwierdziła, że po śmierci drugiej córki, ojciec zwróci się przeciwko tej pierwszej. Wykorzystam to by zmusić Helionel do ślubu. Szukając ochrony przed własnym rodzicielem, nie będzie miała wyboru. Tarik pomyśli dwa razy zanim uderzy w ród słynący z niekonwencjonalnych śmierci. Wtedy już z pewnością się domyśli mojego udziału w śmierci Cassiny. Helionel zaś może się domyślać moich ambicji przejęcia rodu Quinnar. Oboje będą ostrożniejsi niż zwykle. To mi jednak na rękę. Popełniając mniej błędów, nie będą zauważać tych sporadycznych małych potknięć, które doprowadzą ich do upadku. Iludril ponownie posłuży za narzędzie doskonałe. W tym czasie Tarik będzie wiedział o jej asurskich korzeniach. Jeśli sam na to nie wpadnie, podsunę mu pomysł pozbycia się mnie wykorzystując do tego elfią niewolnicę. Nie będzie wiedział, że to będzie obosieczna broń... to będzie to małe potknięcie. Niedopatrzenie. Nie dostrzeże w jej oczach misternego planu, który ułożyłem, ponieważ Iludril nienawidzi mnie najbardziej z całego rodu Druchii. Jej chęć zemsty nie będzie udawana.
Wszystko się zacznie układać na balu.
_________________
#Przyjaciel czy Wróg => Alex Zir, człowiek, magister alchemik.
#Przekleństwo Wzgórz Hager => Brokk Imrakson, krasnolud
#Sylvania - Ziemia Przeklętych => Gerhard, człowiek
#Lily et Pique - Blaise Cillianmour, szlachcic

[Fratus]

- Misja jest delikatna. Potrzebuje specjalistów. Kobietę i mężczyznę urodziwych ale i mających umiejętności wkradania się w łaski. Jednym słowem szpiegów. Będą niezbędni w moim planie. Dalej idąc potrzebuje lekkiej grupy uderzeniowej. Ja i dwóch żołnierzy wystarczy. Potrzebuje jednego truciciela skrytobójce. Ważny będzie kontakt do podrabiania pism. Oraz jakiś teologiczny specjalista od tego mizernego kultu. Jeśli mamy kogoś w syndykacie również będzie nieoceniony. W tej chwili to wszyscy którzy przychodzą mi do głowy.

Nie liche zadanie ale z dobrym oddziałem do wykonania.
_________________
#Przyjaciel czy Wróg? => Ludiver, człek

[Ethereal]

Valandir

Pozbierałeś wszystek rozsypane złoto, wrzuciłeś do sakwy, związałeś ją i zatknąłeś za pas. Ruszyłeś dalej w głąb korytarza, stukając głośno żołnierskim obuwiem.

Wreszcie, dotarłeś przed zbrojownię. Dwóch wartowników stało. Zmierzyli Ciebie wzrokiem, i jeden kiwnął głową na drzwi. Wszedłeś do środka.

Zbrojownia była podzielona na trzy sekcje. Jedna zawierała szafki imienne dla poszczególnych żołnierzy i członków służby pomocniczej, tam był trzymany sprzęt. Druga zawierała takie same szafki, tyle że dla oficerów i gości. Trzecia, zamknięta od dziesięcioleci (a otwierana tylko na przeglądy i konserwację), zawierała dodatkowe uzbrojenie oraz nieco magicznych przedmiotów i unikatów na wypadek wielkiej wyprawy, wojny lub najazdu wroga.

Pierwsza sekcja była zawsze otwarta. Do drugiej należało mieć klucz oficerski. Klucz do trzeciej miał tylko komendant garnizonu.

Ast'ar

Niewolni uprzątnęli Twe komnaty i zajęli się pozostałymi zadaniami. Mężczyzna dostarczył najprzedniejsze kwiaty do rąk Cassiny (poprzez, oczywiście, niewolnika który przetestował, czy te kwiaty są "zdatne"). Kosztowało Ciebie to sporą garść semisów, ale masz nadzieję, że będzie tego warte.

Stół zastawiono dwoma talerzami przystawek. Spróbowałeś ich. Są dobre. Niewolnica poszła po rozum do głowy po dzisiejszym incydencie.

Wreszcie, przyszedł czas na oczekiwanie. Przybył goniec zapowiadający przyjście Helionel. Córka rubinowego rodu zjawiła się kilka chwil później.

Tym razem odziana była w mistrzowsko wykrojoną suknię (a właściwie togę), podkreślającą kobiecą sylwetkę i aż ociekającą od zbytków oraz kosztownych ozdób. Nie posiada dekoltu. Na spotkanie założyła też czarne rękawiczki z aksamitu, po łokcie, oraz buty na wysokim obcasie, opatrzone sporymi klamrami wysadzanymi kamieniami szlachetnymi. Włosy upięła wysoko, odsłaniając łabędzią szyję.

Wygląda olśniewająco (i tak samo pachnie, co znów wymusiło u Ciebie narzucenie sobie kontroli nad ciałem). Bez słowa zaprosiłeś ją na komnaty. Zasiadła w fotelu, zakładając nogę na nogę i splatając dłonie na brzuchu. Jej wzrok był surowy.

- Powiesz mi, w co za gierki sobie pogrywasz?

Serpentes

- Nie wiem, do czego mogą przydać ci się szpiedzy, siostrzeńcze, w tak krótkim czasie. Mam osoby kwalifikujące się pod twoje wymagania, ale pamiętaj... że mogą wpaść w sidła Władcy Nierządnic. To miecz obosieczny.

Zalała sobie kielich winem i upiła łyk.

- Jacy to mają być żołnierze? Szermierze? Włócznicy? Kusznicy? Co do podrabiania - zna się na tym jeden z moich kapłanów. Znajdzie się też teolog od Chaosu, ale z zabójcą będzie bardzo ciężko. Mówiłam, że nie chcę angażować w to zakonów - Asasyni są jednym z nich. Jeśli koniecznie takowego potrzebujesz, zatroszczysz się o niego we własnym zakresie.
_________________
Ulfir Egillsson, Norsmen - Wichry Północy

[Anubis]

Przeszukuje całe pomieszczenie z zadziwiającą uwagą, szczególnie skupiając się na zapiskach. Nie przeszukuje specjalnie zakamarków gdzie mogłyby być umieszczone jakieś przedmioty, nie na nich mi zależy - przedmioty można odebrać lub ukraść.

Największą ilość czasu poświęcam zapiskom spisanym w języku Druchi. To moi pobratymcy dysponują mocami na których mi zależy, jedynie my potrafimy władać Prawdziwą Dhar - najpotężniejszą z dziedzin magii. Jeśli zdołam opanować choć podstawy z tej sztuki to będę miała znaczną przewagę nad rywalkami.

By nie odrzucić jednak innych szans przeglądam też pisma w językach Demonów i wyznawców Chaosu.
_________________
Lily et Pique: Orderic du Limont

[Cranmer]

< Wzdycham i pobieram ze swojej szafki swój ekwipunek. Nie zwracam większej uwagi na otoczenie. Zbrojownia to zbrojownia, do ciekawszych miejsc i tak nie wejdę, a cała reszta jest taka sama.

Jeśli mam jeszcze czas to sie nie speszę, nie ma co być nadgorliwym. Ważne aby się nie spóźniać. Kiedy będę gotowy do służby opuszczam zbrojownie i kieruję się na miejsce swojej warty.
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera