forum.drachenfels.pl

[Blackswordsman]

<Wracam do "domu" i zostawiam to co udalo mi się zdobyć. Sprawdzam jak ma sie Otto i czy Peter przyniósł już coś do jedzenia. Jeśli są obaj zabieram Petera i idziemy do portu poszukać czegoś konkretnego. Jeśli jeszcze nie wrócił sam idę. Ciemna noc to dobra noc. Trzeba szybko spłacić tę pożyczkę , rozszerzyć terytorium , a jutro z rano poważnie porozmawiać o współpracy..>
_________________
Jestem mieczem i zbroją. Moja droga tam gdzie krew.

MG tu i tam ^^
#Sesja Przekleństwo Wzgórz Hager Gatz
#Sesja Miasto Darrow
#Sesja Wichry Aderus

[Cranmer]

- Piękne imię dla pięknej dziewczyny ot co muzo moja! Właściwie to nie jestem z Talabheim... bywam to tu to tam, wiesz moja śliczna <puszczam do niej oko> niespokojny duch jestem, tylko urocza panienka, taka jak Ty muzo moja piękna, mogła by mnie zmusić do pozostania dłużej na jednym miejscu... a gdzież moje maniery! <kłaniam się w pas.> Karl me imię ale przyjaciele mówią mi Skoczek.

<wciągam nosem zapach kaszy. Po czym uśmiecham się wesoło >

- Wybacz moja śliczna ale żołądek domaga się pokarmu a gardło wysycha niczym pustynia bez wody albo serce bez miłości... nie uciekniesz ode mnie, prawda? Za chwilę urządzę kolejny występ, wtedy dowiesz się dlaczego zwą mnie Skoczkiem! < posyłam jej kolejnego buziaka i zabieram się się za posiłek. Potem wołam karczmarza proszę o piwo i staram się jakoś zagadać>

- Nie potrzebujecie panie kuglarza aby zabawiać ludzi w karczmie ? Zadowolony człowiek więcej wypije i zje niż smutas jakiś, co nie...?
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[Jaracz]

Darrow

Wróciłeś do domu. Otto nie próżnował. Załatał większość dziur i uszczelnił okna szmatami przyniesionymi przez Petera. Nie będzie tak wiało w zimniejsze dni, ale to i tak nie rozwiązuje problemu ogrzewania. A w zasadzie jego braku.
Rana Otta się szybko goi, więc za kilka dni będzie mógł spokojnie wyjść na robotę.
Peter przyniósł dwa chleby, kilka owoców i martwego kurczaka jako łupy z tego dnia. Szczęście wam sprzyja. Zostawiliście Ottowi jedzenie do obrobienia i wyruszyliście w noc.

Dzielnica portowa jest ulokowana w zasadzie za miastem. Za ścianami krateru. Doszliście tam krętą dróżką, przez bramę, która nigdy nie jest zamykana, ale jest strzeżona przez dwóch strażników. Port to w zasadzie oddzielna osada z małą palisadą i dostępem do rzeki. Chaty tu są drewniane, a mieszkańcy biedni. Obok tej osady kupcy ulokowali kilka magazynów tymczasowych, lecz co to do końca oznacza, nie wiecie. Kilka pochodni rozświetla główną ulicę prowadzącą bezpośrednia na mola. Nie dają jednak dużo światła.

-------------------------------------------

Karl

Inka uśmiechnęła się i pobiegła do kolejnego klienta. Na odchodnym jeszcze pochyliła się obok ciebie i pocałowała w pliczek z głośnym cmoknięciem.

- To za piękne słówka

Kasza jest smaczna. W zasadzie to nie za bardzo zwracasz uwagę na jej smak. Jesteś głodny i nim spostrzegłeś się, opróżniłeś talerz. Karczmarz w nagrodę za występ obdarował Cię dokładką.
Po skończonym posiłku udało się go zagadać.
To wysoki żylasty mężczyzna o energicznych ruchach. Blizna na twarzy świadczy o jego awanturniczej przeszłości, ale jego postać nie sprawia wrażenia szczególnie groźnej. Sądząc po broni wiszącej na ścianie, mógł być żołnierzem. Ale to tylko domysły.
Ubrany jest w białą koszulę rozwiązaną przy szyi i czarną kamizelkę. Do tego ma brudny już fartuch.

- Kuglarza? - zmarszczył brwi – MoĹźe... - widać Ĺźe zastanawia się – Nie lubię się targować, więc za kaĹźde trzy zebrane pensy oddajesz mi jeden. Do tego masz dwa posiłki dziennie i nocleg. Pasuje?

-------------------------------------------------------

Herman

Sumienie... nie daje ci spokoju. Może to tylko kwestia czasu? Może w końcu przestanie Cię to obchodzić? Tymczasem stoisz na rozdrożu... dosłownie. Stoisz na skrzyżowaniu ulic.
PĂłjdziesz prosto. Zagłębisz się w mniejsze uliczki i w końcu przejdziesz przez mniejszą bramę w murze oddzielającym Przymurze od Kupieckiej (zbudowano ten mur juĹź po tym jak Tallows zaczęło się przeistaczać w slumsy, aby chronić mieszkańcĂłw przed zgubnym wpływem biedoty, chociaĹź oficjalna wersja była inna – nikt jej nie pamięta). Dojdziesz do swojego mieszkania i się sprĂłbujesz uspokoić. Fakt, trzeba będzie nieco dać się obić na najbliĹźszym patrolu ale i tak to będą najłatwiej zarobione pieniądze.
Skręcisz w prawo w ulicę Żelazną, a potem skręcisz w ulicę Trzech Imperatorów i dojdziesz do garnizonu straży. Do kwatery swojego dowódcy. Na spowiedź. Duchową już masz za sobą. Czy teraz pora na służbową?
Pójdziesz w lewo... również w ulicę Żelazną... dojdziesz do placu przed bramą i do Gargulca. Karczmy prowadzonej przez byłego wojskowego. Tam zamówisz alkohol i spróbujesz się w nim utopić. A może na dnie kufla będzie odpowiedź?

Jest późne popołudnie i niedługo będzie się ściemniać. W Kupieckiej nie ma już takiego tłoku jak kilka godzin temu, ale i tak ludzie dają się we znaki. Gwar jeszcze nie ucichł. Szmery rozmów odbijają się po kamienicach. Handlarze jeszcze nie zwinęli swoich kramów, a spóźnieni klienci jeszcze kupują. Gdzieś w oddali słychać równomierny rytm tłuczonego młotem żelaza, a w powietrzu unosi się mieszanka miejskich zapachów spoconych ludzi, brudnych kotów, bezpańskich psów, nie-tak-świeżego już pieczywa, rozdeptanych owoców, rozmaślonych warzyw i natłuszczonych futer. Wokół ciebie przewijają się mieszkańcy i uchodźcy (kto wie czy nie osiedlą się tu na stałe?) z Hochlandu. Słyszałeś o tamtym pogromie. Ci ludzie są biedni, stracili wszystko... a może nie należy im współczuć? Może są tylko kulą u nogi? Przysłowiowym słabym ogniwem?

Powracasz myślami znów do decyzji, którą musisz teraz podjąć. Następny patrol masz jutro wieczorem...
_________________
#Przyjaciel czy Wróg => Alex Zir, człowiek, magister alchemik.
#Przekleństwo Wzgórz Hager => Brokk Imrakson, krasnolud
#Sylvania - Ziemia Przeklętych => Gerhard, człowiek
#Lily et Pique - Blaise Cillianmour, szlachcic

[Xsary]

Pora się opanować.

- Nie - kręcę głową. - Nie zdecyduje się jednak. Odejdźcie.

Wykonałem gest dłoni, a po chwili oparłem się. Niech idą łajdaczyć się gdzie indziej.

Powracam do konsumowania posiłku.

Swój wzrok kieruje na oprychów. Szukam innych szczegółów, ich uzbrojenia, oceniam wiek.
_________________
#Sesja Przyjaciel czy wrĂłg? - Frank albo Fred

[Cranmer]

- Ha! Jak najbardziej, będzie pan miał takiego kuglarza, że inni panu pozazdroszczą! Oczywiście nie jest to stała umowa, kiedy ludzie zaczną się nudzić i dochody zmaleją rozejdziemy się w zgodzie. <wyciągam rękę aby przypieczętować umowę. > Dajcie mi jeszcze piwa, potem pomyśle o następnym występie... coś akrobatycznego będzie. < po dobiciu targu rozglądam się po sali szukając 'swojej muzy'. " Ładna panieneczka z niej... ciekawe jak szybko będzie moja... " >
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[Ethereal]

Nie mogę spowiadać się swojemu przełożonemu. Wziąłem łapówkę, częściowo ją wydałem, poza tym narażę się w ten sposób jednocześnie Straży, jak i półświatkowi.

Mimo iż boleję nad tym, nie mogę zapobiec grzechowi. Nie, jeśli chcę żyć i zapracować na zbawienie.

Pocieszyć się mogę tym że nie jestem taki jak Klaus...

Postanowiłem wypić kufel mocnego lagera w Gargulcu. Zapłacę monetami w najgorszym wydaniu i najmniejszym nominale, by nie wzbudzać podejrzeń.

Jeśli nadal są tam moi znajomi ze Straży, dosiądę się do nich.
_________________
Ulfir Egillsson, Norsmen - Wichry Północy

[Blackswordsman]

Razem z Peterem idziemy zbadać zawartośc magazynów. Jeśli dostanie się do środka lub chociaż podejrzenie co jest w środku będzie nie możliwe lub zbyt ryzykowne dajemy sobie spokój. Idziemy także sprawdzić jakie statki stoją w porcie. Może tam jest coś ciekawego. Staramy się być niezauważeni. Jeśli zobaczy nas jakiś strażnik zagaduje go udając że robie obchód na zlecenie jakiegoś kupca który akurat niedawno przyjechał i ma swoje towary w jednym z magazynów.
_________________
Jestem mieczem i zbroją. Moja droga tam gdzie krew.

MG tu i tam ^^
#Sesja Przekleństwo Wzgórz Hager Gatz
#Sesja Miasto Darrow
#Sesja Wichry Aderus

[Jaracz]

Darrow

Niestety, nie udało się wam skutecznie zajrzeć do środka. Co prawda między deskami drewnianych magazynów są wystarczające szpary ale jest ciemno, a brak oświetlenia w magazynie sprawił, że chyba nawet kot by się w środku pogubił. Co prawda, moglibyście się dostać do środka, bo kłódka nie należy do skomplikowanych, ale co jakiś czas, między magazynami pojawia się kilka osób. Zbyt ryzykowne.

Patrole...
Raptem czwórka mężczyzn obchodzących razem cały teren i pojedynczy człowiek, który chyba stroni od reszty i pilnuje tylko jednego magazynu. Tylko on też, jak zauważyłeś, ma miecz. Znaczy że chyba najemnik. Reszta jako broń ma pałki. Zwykłe, krzywo ociosane kawałki drewna. Nie takie jak ma straż miejska... ci noszą gładziutkie... z metalowymi okuciami. Raz kiedyś nawet poczułeś jak boli ich uderzenie na plecach.
Nie starają się jakoś specjalnie obchodzić terenu. Ale właśnie ich chaotyczność uniemożliwia podjęcie jakiegokolwiek działania.
.. i dość głośno rozmawiają. O dziewkach, o piwie, o pieniądzach. Rzucają również domysły dotyczące towaru składowanego w magazynach... ale to tylko ich domysły, bo można spokojnie założyć, że żaden z nich nie widział co jest w środku.

Już wiesz że macie ciężkie początki. Samo zebranie informacji jest kłopotliwe...

---------------------------------------------

Balthasar

Jakbyś zmienił zdanie... - pokazała stolik, od którego tu przyszły

Starsza wzruszyła ramionami i odeszła od stolika. Młódka ociągała się chwilę, ale również wstała i odeszła. Obie powróciły do swoich koleżanek po fachu i kontynuują rozmowę. Za drzwiami do karczmy słychać jakieś donośne głosy i kłótnię.

Oprychowie mają pełną gamę `szczegółów`. Poczerniałe zęby. Krzywe od licznych `upadków na schodach` nosy i oczy szukające okazji. Musisz się pilnować by nie zwrócić ich uwagi samym gapieniem się. Ten drobniejszy żywo tłumaczy reszcie jakąś sprawę. Czasami odrywa ręce od blatu gestykulując. Czasami rysuje palcem na stole. Jest zakapturzony (zakapturzona?) więc nie widzisz za bardzo twarzy...
… no i nie upilnowałeś się. Twoje oczy spotkały się z oczami jednego z owych oprychĂłw. Bez zastanowienia wstał i zaczyna podchodzić do Ciebie z ponurym wyrazem twarzy. To jest mina, po ktĂłrej moĹźna przewidzieć, co się wydarzy za moment.

A Ciebie właśnie naszła głupia myśl. Dręczyła Twoją głowę od dłuższego czasu jako coś niewypowiedzianego... coś co człowiek ma na końcu języka i nie potrafi wyartykułować. W dodatku to jest taka myśl, która przychodzi, w stresowych sytuacjach, a nie powinna, bo jeszcze bardziej komplikuje aktualną chwilę...

… zostawiłeś Karla przed Gargulcem.

----------------------------------

Karl

Karczmarz jeszcze chwilę się zastanawiał, ale uścisnął Twoją rękę.

- Mów mi Gerd. Panem to nazywaj szlachciurów. Lubię ludzi uczciwych. Zabij stereotyp o kuglarzach i nie próbuj oszukiwać na szrapnelach... tfu... brzękach.

Nalał ci piwo z ustawionej przy ścianie beczki i zaczął wycierać dopiero co przemyte kufle.

Twoja muza natomiast biega pomiędzy klientami upewniając się czy niczego im nie brakuje. Żywa dziewczyna... pełna energii.

Klientela aktualnie skupiła się dwóch mniejszych stolikach i jednym długim stole.
Krasnolud ubrany w skórznię z narzuconą tuniką z jakimś symbolem, który ginie w pofałdowaniu materiału. Dopełnienie stroju stanowi kapelusik aktualnie odłożony na stolik oraz nóż przy pasie.
Dwóch zbrojnych siedzi wraz z krasnoludem przy tym samym stoliku. Mają sporo żelastwa na sobie. Obaj mają miecze i kolczugi, przekryte tunikami. Jednak stół zasłania ci symbol na nie naszyty. Po kolorystyce możesz się jednak domyślać, że ten sam symbol nosi krasnolud.
Białogłowa wraz z mężczyzną. Typowi przedstawiciele średniej klasy mieszczańskiej. Takich jak on zwykłeś zabawiać. Ubrani w trochę trochę-pstrokate-ale-nie-do-końca ubranie, rozmawiają o czymś żywo.
Dwóch strażników miejskich (do karczmy właśnie wszedł trzeci). Jedzą właśnie posiłek.
Trzech pozostałych ludzi zasiadło przy długim stole. Wyglądają na podróżników. Skórzane ubranie jest przybrudzone, a buty przykurzone. Dwóch z nich ma miecze przy pasie, a trzeci oparł o stół wysoki kostur. Jako, że to podróżnicy, a nie byle mieszczanie przyjrzałeś się im bliżej. Ich twarze są ponure. Nie odzywają się do siebie, mimo że siedzą przy sobie. Po prostu sączą trunki z kufli. Zagadnięci przez dziewkę karczemną pokręcili głowami i odprawili ją z powrotem.

---------------------------------------------------

Hermann

Droga do Gargulca nie zajęła ci wiele czasu, ale musiałeś się przeciskać przez zatłoczoną ulicę. W środku jednak, o dziwo, jest luźniej. Gości można zliczyć na palcach dwóch rąk. Pomiędzy nimi krąży jedna dziewka dbając o to by niczego im nie brakło, a pozostałe dwie sprzątają salę.

Klientela aktualnie skupiła się dwóch mniejszych stolikach i jednym długim stole.
Krasnolud ubrany w skórznię z narzuconą tuniką z jakimś symbolem, który ginie w pofałdowaniu materiału. Dopełnienie stroju stanowi kapelusik aktualnie odłożony na stolik oraz nóż przy pasie.
Dwóch zbrojnych siedzi wraz z krasnoludem przy tym samym stoliku. Mają sporo żelastwa na sobie. Obaj mają miecze i kolczugi, przekryte tunikami. Jednak stół zasłania ci symbol na nie naszyty. Po kolorystyce możesz się jednak domyślać, że ten sam symbol nosi krasnolud.
Białogłowa wraz z mężczyzną. Typowi przedstawiciele średniej klasy mieszczańskiej. Ubrani w trochę trochę-pstrokate-ale-nie-do-końca ubranie, rozmawiają o czymś żywo.
Dwóch strażników miejskich. Jedzą właśnie posiłek. Rozpoznałeś Johanna. Kolegę z oddziału (skład osobowy waszych patroli zawsze jest w miarę taki sam). Przy najbliższym patrolu też będzie.
Trzech ludzi zasiadło przy długim stole. Wyglądają na podróżników. Skórzane ubranie jest przybrudzone, a buty przykurzone. Dwóch z nich ma miecze przy pasie, a trzeci oparł o stół wysoki kostur. Jako, że to podróżnicy, a nie byle mieszczanie przyjrzałeś się im bliżej. Ich twarze są ponure. Nie odzywają się do siebie, mimo że siedzą przy sobie. Po prostu sączą trunki z kufli. Zagadnięci przez dziewkę karczemną pokręcili głowami i odprawili ją z powrotem.
Ostatnim klientem jest stojący przy barze, młody, ubrany w podniszczone brązowe ubranie (też podróżny?) człowiek. Pije piwo i rozgląda się po sali.
Dodatkową osobą jest karczmarz. Znasz go. To Gerd. Były żołnierz, który dorobił się własnej karczmy. Porządny człowiek, z którym zawsze można porozmawiać, jeśli akurat nie obsługuje klientów.

Zamówiłeś u niego kufel piwa i podszedłeś do strażników, dosiadając się na wolnym krześle. Jedzą właśnie kaszę ze skwarkami.
<Johann>
- Witaj Herman. Co Cię tu sprowadza? To Eryk. Eryk to Herman.

Johann to wysoki człowiek o ciemnych włosach i zielonych oczach. Jest prawie twoim rówieśnikiem, bo starszy ledwie o dwa lata. Nosi zawsze lekki zarost... pamiętasz, że raz się chyba golił, to przyszedł na patrol jakby mu próbowali poderżnąć gardło tępym nożem.
Eryk jest rudy i ma brodę. Nie jest jakoś specjalnie duży lub niski. Wygląda na trzydzieści lat... może więcej. Spokojnie ci się przyjrzał i wyciągnął nad stołem rękę do uścisku.
_________________
#Przyjaciel czy Wróg => Alex Zir, człowiek, magister alchemik.
#Przekleństwo Wzgórz Hager => Brokk Imrakson, krasnolud
#Sylvania - Ziemia Przeklętych => Gerhard, człowiek
#Lily et Pique - Blaise Cillianmour, szlachcic

[Cranmer]

- Jasna sprawa Gerd... a właściwie to ja Karl jestem, ale możesz mi mówić Skoczek.

< Dobrze ubrani mają duże kiesy i lubią wykonać jakiś gest aby poczuć się lepszym od biedaka... a średniaki lubią dobre sztuczki...w tym moja nadzieja na zarobek! - na strażników się nie patrzę, wiem, że niektórzy lubią się czepiać gapiów.

Popijając piwo wodzę wzrokiem za swoja muzą. Marzy mi się piękna i energiczna noc... może nie dziś i nie jutro ale na pewno wkrótce.

Kiedy dopiję piwo mierzwię włosy, patrzę czy ludzi przybyło jeśli wyglądają na opłacalną grupkę rzucam swoje rzeczy za ladę aby były bezpieczne, wskakuję na najbliższą wolną ławę a potem na stół. Klaszczę dwukrotnie i wołam. >

- Witam wszystkich szacownych gości i strudzonych wędrowców na drodze życia i pracy w sławnej w całym Talabheim karczmie Gargulec! Czy chcecie aby drobny kuglarz zabawił was i rozwiał smutki życia doczesnego?

<rzucam kapelusz na środek sali, zeskakuję ze stołu robiąc salto, ląduję na dwie nogi i przetaczam się do przodu. Potem robię gwiazdę kierując się w stronę lady, zabieram z niej cokolwiek czym można żonglować - puste butelki, talerze lub kubki - i zaczynam pokaz. >
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[Ethereal]

Podaję rękę mężczyźnie z kiwnięciem głowy.

Zasiadam, zamawiając piwo u dziewki i czekając aż je przyniesie. Kiedy to zrobi, kiwam głową z podziękowaniem i dorzucam dwa pensy napiwku.

- Co słychać? -próbuję zagaić rozmową znajomych z pracy.
_________________
Ulfir Egillsson, Norsmen - Wichry Północy

[Blackswordsman]

-Uch. Ryzykownie. Damy sobie spokój z magazynami. ale nie odejdziemy z niczym. Zwiniemy coś choćby miała by to być beczka sardynek- wyszeptałem do Petera.

<Kontynujemy przegląd portu. Skoro nie da siędziś nic zwinąć z magazynu to zobaczymy jak to wygląda ze statkami i łodziami ..i pijanymi marynarzami... Nie wracamy dopóki coś nie wpadnie nam w miare łatwo w ręce.>
_________________
Jestem mieczem i zbroją. Moja droga tam gdzie krew.

MG tu i tam ^^
#Sesja Przekleństwo Wzgórz Hager Gatz
#Sesja Miasto Darrow
#Sesja Wichry Aderus

[Jaracz]

Darrow

Dotarliście do nadbrzeża. Składa się z systemu drewnianych kładek, pomostów i mól. Tutaj intensywniej czuć zapach rzecznego portu. Ryby, tłuszcz, wosk, brud i rzeczne zielsko. To wszystko się miesza, przyprawiając was o mdłości. Pod deskami szumi Talabec, której drugiego brzegu przy tym oświetleniu nie widać. Nie jest już tak rwąca jak na wiosnę, ale pływać w niej nie chcielibyście, nawet gdybyście potrafili.

Po nadbrzeżu kręci się kilka osób. Nie widać, żeby byli pijani. Knajpa, którą minęliście przy porcie, mimo gwaru dochodzącego z na wpół uchylonych drzwi nie była przepełniona. Do nadbrzeża przycumowane są cztery barki. Dwie mniejsze i dwie większe. Przy tych pierwszych stoją wartownicy (przy każdej jeden), a drugie są obsadzone przez trójkę (na każdej) zbrojnych. Ilość barek wskazuje, że nie jest to specjalnie handlowy moment. Jest trzeci dzień tygodnia... może to nie jest akurat dzień dostawy towarów? Albo wszystko co przypłynęło, odpłynęło z powrotem... dalej?

- Tak... ryby. Trochę ciężko będzie wytoczyć beczkę z barki... O ile ta beczka tam jest. Kto ich tam wie? Nigdy tu nie kradłem. - Stanęliście poza światłem latarni i porozumiewacie się szeptem – Potrzebujemy garści informacji Darrow. Jak to zrobimy? Pomysły?

-------------------------------------------

Karl

Ludzi w karczmie rzeczywiście trochę przybyło. Nie przyglądałeś im się jednak zbyt specjalnie.
Rozpocząłeś pokaz. Gdy zbierałeś ustawione przed chwilą przez Gerda czyste talerze z lady, zauważyłeś na jego twarzy najpierw zdziwienie, a potem grymas złości. Nie spodziewał się tego. Jednak jak już zacząłeś żonglować, tylko oparł się o szynkwas i uśmiechnął się. Ludzie umilkli w swoich rozmowach i przyglądają się twoim sztuczkom. Kątem oka zauważyłeś, że Inka również się zapatrzyła na twój występ. Jednak teraz już widzisz, że zwykłym żonglowaniem jej nie zaimponujesz.

Twoja czapka póki co pusta. Ludzie na razie się zainteresowali.

----------------------------------

Herman

Za piwo zapłaciłeś jednego pensa. Napiwek dwa pensy. Dziewka trochę się zdziwiła, ale uśmiechnęła się i poleciała do następnego klienta, zostawiając na stoliku kufel piwa. Widziałeś jak Eryk odprowadził ją wzrokiem lekko uśmiechając się znad talerza kaszy.

<Johann>
- Odpoczywam po wczorajszym patrolu. A Eryka tu już spotkałem. Co... jutro kolejny nocny nas czeka? I znowu Przymurze... Psia jego mać. Mogli by nas dać chociaż szczebelek wyżej. Ostatnio do straży przyjęli pięciu nowych. Mogli by nas zmienić... chociaż tych to te śmiecie z Tallow by przerobiły w trymiga. Źle mówię? Erykowi się szczęści. On to lata po zachodniej kupieckiej. Szczęściarz.
Eryk tylko szerzej wyszczerzył zęby i na moment odwrócił wzrok od tyłka dziewki karczemnej.
_________________
#Przyjaciel czy Wróg => Alex Zir, człowiek, magister alchemik.
#Przekleństwo Wzgórz Hager => Brokk Imrakson, krasnolud
#Sylvania - Ziemia Przeklętych => Gerhard, człowiek
#Lily et Pique - Blaise Cillianmour, szlachcic

[Ethereal]

Kiwam głową z ponurym wyrazem twarzy.

- Pieprzone Tallows... Ostatnio coś się tam źle dzieje. Pamiętasz, na ostatnim patrolu znowu przyjebali się do nas. Mam wrażenie że tym razem nie pójdzie nam tak łatwo.

Sączę piwo z kufla i zerkam na dziewkę której odpaliłem napiwek. Mrugam do niej okiem jeśli spojrzy na mnie.
_________________
Ulfir Egillsson, Norsmen - Wichry Północy

[Cranmer]

< kilka razy podrzucam talerze wyżej, po chwili odkładam je pojedynczo na stolik. Zrzucam okiem po sali, szukam odrobiny miejsca między stołami, a dokładniej ławami.

Podwijam rękawy, opróżniam kieszenie z kulek i wrzucam je sobie za koszulę. Staje na rękach i idę tak przed siebie w tam gdzie ławy są w miarę blisko siebie. Ustawiam się tyłem do jednej z ław. Uginam kilkakrotnie ramiona po czym 'zarzucam' nogi do tyłu i wybijam się na rękach tak aby wylądować na ławie. Następnie przechodzę w tzw. mostek opierając ręce o blat stołu, odpycham się stopami od ławy i przerzucam nogi nad głową lądując na kolanach. Wyjmuję kulki i zaczynam żonglować wstając przy tym powoli. Obserwuję ukradkiem reakcję publiczności. >
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[Jaracz]

Karl

Wszystko wyszło bez problemu. Słyszysz oklaski i okrzyki podziwu. Kilka urwanych kobiecych westchnień. Jesteś z siebie zadowolony. Przeszedłeś do żonglowania. Słyszysz brzęk obijających się o siebie monet w twojej czapce. Uśmiech mimowolnie wypływa na Twoją twarz.

Teraz widzisz stolik strażników przed sobą... i swoją muzę. Przeczuwasz tarapaty. Jeden ze strażników wyraźnie jest nią zainteresowany. Przygląda się jej z paskudnym uśmiechem. Gdy się zbliżyła dał jej klapsa w tyłek i zarechotał.
Inka zaczerwieniła się i wyraźnie speszona oddaliła się w stronę innego stolika.

-------------------------------

Herman

Jakiś kuglarz rozpoczął występ na sali. Wygina się w akrobatycznych pozach i jeszcze do tego żongluje kulami. Klienci karczmy rzucają mu pieniądze. Zaraz się tu powinien znaleźć jakiś poborca podatkowy, który obarczy go procentem za rozrywkę. Talabheim słynie ze swoich dziwnych podatków.
Dziewka jest snadna. Uśmiechnęła się gdy puściłeś jej oko. Jednak gdy się zbliżyła z zamówieniem dla Eryka, ten przejął inicjatywę. Akurat stanęła obok niego by postawić zamówiony kufel piwa. Strażnik klepnął ją z głośnym smagnięciem w tyłek i zaśmiał się wesoło. Dziewczyna wyraźnie speszona uciekła od stolika.

<Johann>
- Masz dziwne wrażenie Herman... przecież ostatnio im daliśmy w kość. Oni nie mają nam czym zagrozić. W razie czego sięgamy po ostrza i się zabawa kończy. Toż to Przymurze. Jak zobaczę, że nie ma wyjścia to wbiję ten chrzaniony nóż w bebechy.

Twój towarzysz spochmurniał. Chyba jednak nie uśmiecha mu się wbijanie czegokolwiek w brzuch człowieka. Ty w sumie też nikogo w życiu nie zabiłeś... jak to jest z Tobą?

<Eryk>
- Ładna jest. Chyba ją przydybię dzisiaj jak będzie do domu wracać. Kilka ciepłych słówek i mi się odda.
_________________
#Przyjaciel czy Wróg => Alex Zir, człowiek, magister alchemik.
#Przekleństwo Wzgórz Hager => Brokk Imrakson, krasnolud
#Sylvania - Ziemia Przeklętych => Gerhard, człowiek
#Lily et Pique - Blaise Cillianmour, szlachcic