forum.drachenfels.pl

[kain]

Cała grupa
< Idziecie przed siebie do świątyni….Ciągle spięci, zdenerwowani.. Wasze oczy biegają dookoła jakby czegoś szukały… Po plecach przebiegają wam ciarki. W zaciemnionych i obskurnych zaułkach pomiędzy budynkami dostrzegacie poruszające się cienie, jednak nikt ani nic was nie zaatakowało. Z pomieszczeń, obok ktĂłrych przechodzicie, moĹźna usłyszeć róşne dĹşwięki : coś jakby skrobanie, a czasem mlaskanie. Szczury na wasz widok uciekają do kanałów… Słońce juĹź schowało się, a ciemne chmury pojawiły się na niebie… Przechodzicie kolejnymi zaułkami, wasze ręce drżą i oczekują Ĺźe stal ktĂłrą trzymacie w dłoniach znowu będzie w ruchu.. AĹź w końcu dochodzicie do Świątyni…
Niegdyś piękna, bogato zdobiona obecnie ruina. Gargulce ktĂłre kiedyś spoglądały na wchodzących do przybytku Pani z Jeziora, obecnie są przeszłością. Pozostały jedynie marmurowe odnóşa… Kości jeszcze leżą u progu tego miejsca. SmrĂłd wydobywający się ze środka jest nie dopisania. Annubi ledwo się powstrzymujesz aby nie zwymiotować…. GĂłra pałacu została totalnie zburzona, kolumna główna zniknęła…
W wewnątrz świątyni moĹźna dostrzec tlące się pochodnie..Ktoś musi je zapalać, a moĹźe to ostatni dar bogini dla tego przeklętego miejsca. Gdy podeszliście bliĹźej dostrzegliście Ĺźe w środku ławy, ołtarz Pani zostały totalnie zniszczone… Coś w środku zdaje się powiewać, moĹźe to jakiś Ĺźyrandol…
Ragnar ciekawość zwyciężyła i zajrzałeś do środka , a to co powiewało to trup….. Kruki, wrony ktĂłre pewnie mają gdzieś w gĂłrnych partiach pałacu, gniazda juĹź uczyniły z wisielca swoje poĹźywienie… Dostrzegasz ogołocone Ĺźebra…. Plunąłeś ze wstrętem….. Z głównej auli został tylko gruz, i legowisko robactwa przeróşnego…. Dostrzegasz nawet walające się resztki zbroi, czy odłamane części kości ludzkich
Ze środka doszły was szmery i dziwne jęki……. Trwały tak niecałe pół-minuty…Po czym ustały.. Brzmiało to tak jak by komuś wyrywano na Ĺźywca rękoma język, albo jakąś inną część ciała….
Z chmur na dworze zaczyna powoli spadać na wasze głowy deszcz… Delikatny, zimny…. Wasze ciała pod dotykiem kropel wody lekko drgnęły…. >
Annubi
Masz złe przeczucia co to tego miejsca… Bardzo złe przeczucia…. Nieprzyjemny dreszcz przebiegł twoje ciało… a oczy na chwile zostały przymglone, jakbyś nie miał zobaczyć czegoś……
< Wszyscy >
Wasze rozmyślania zostały nagle przerwane przez szmery, i ruchy za wami. W znacznej jeszcze odległości z mrokĂłw zaułkĂłw zaczynają wychodzić jakieś stworzenia, włazy od kanałów zaczynają się poruszać jakby coś chciało wyjść na powierzchnie…. Z budynkĂłw teĹź coś zaczyna wypełzać…. Stworzenia te mają humanoidalną budowę ciała….ale reszta jest odraĹźająca. Wyglądają jak połączenie kilku stworzeń: niektĂłre mają psie, wilcze czy szczurze pyski…niektĂłrzy kilkoro par rąk….inne twarz ludzką ale reszta ciała przypomina tułów pająka… Na razie was Ĺźadne z nich nie dostrzegło… ale to tylko kwestia czasy kiedy was zwąchają… i po raz pierwszy nie będą walczyć między sobą…..
_________________
#sesja Miasto: Dante Cavenaghi
#sesja Wichry Północy: Kain

Kobiet potrafiących służyć za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze światów. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadającego materaca nie jest już takie proste

[Anubis]

Chwytam za tarcze i wysuwam się nieco przed reszte, w kierunku tych stworzeń.

-Lepiej szybko podejmijmy decyzje co dalej... świątynia nie wydaje mi sie najlepszym miejscem na schronienie.

Dobywam półtoraka i czekam na reszte. Nie dyskutuje na temat następnego ruchu, nie ma czasu na rozmowy. Podążam za resztą, zawsze jako ostatni.
_________________
Lily et Pique: Orderic du Limont

[Dragomir]

Zniżam ton głosu:

- Cudownie... Wpadamy, bierzemy co trzeba i wychodzimy, ta? Już wolałbym nekromantę...

Patrzę z obrzydzeniem na stwory.

- Co? Brak chętnych?

Na mej twarzy znów rysuje się uśmiech noszący znamiona obłędu i ruszam do wnętrza świątyni, staram trzymać się cienia i robić jak najmniej hałasu. W wrazie potrzeby walczę defensywnie.

[Jaracz]

<Przyglądam się świątyni>
<`Ta mgła... raz w życiu coś takiego widziałem...`>
- Ktoś tu jest... poczekaj Zamir. Minuta...
<Podchodzę do portalu wiodącego do świątyni>
<`Ktoś kto zna arkana...`>
<Wysyłam kilka wstęg z mojego otoczenia do środka>
- Machase lechapes anu. Lejad szelach mawo laamod. Na bewakasza reszut. - słowa wymawiam dokładnie i nasycam nimi te wstęgi, które posłałem do środka.
- Bez zaproszenia wchodzą tylko intruzi... - teraz już zwracam się do towarzyszy.
_________________
#Przyjaciel czy Wróg => Alex Zir, człowiek, magister alchemik.
#Przekleństwo Wzgórz Hager => Brokk Imrakson, krasnolud
#Sylvania - Ziemia Przeklętych => Gerhard, człowiek
#Lily et Pique - Blaise Cillianmour, szlachcic

[Cranmer]

<rusznicę trzymam gotową do strzału zwrócona w stronę stworów które były za nami, czekam na jakąś akcje, jeśli zaatakują strzelam w pierwszego napastnika. Mimo uszu puszczam słowa Zamira i w milczeniu czekam aż wejdziemy do świątyni...co mam nadzieje nastąpi szybko. Nie spuszczam broni z czających sie wrogów.>
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[Ariena]

<Wyciągam młot i chcę wejść do świątyni.Na słowa Annubiego zamieram na chwilę i spoglądam na niego.>

-Można wejść czy nie?Jak nie to powiedz to się zabawimy z tymi brzydactwami,a jak tak to włazimy po to po co tu przyszliśmy.Nie ma czasu na odwrót i ponownej szansy na powrót tutaj.Więc gadaj szybko bo nie mamy czasu.

<Mrużę oczy spoglądając na świątynię."Urlyku ześlij na mnie swą łaskę i mądrość.Walczymy w dobrej sprawie...przeciwko chaosowi,złu i plugastwu.">
_________________
Poeta to ktoś, kto pragnie w jasny dzień pokazać światło księżyca

[Ethereal]

Czekam na pozostałych. W razie walki, strzelam do pierwszego lepszego wroga i bronię magów.

-Pajęczaki... same pajęczaki. Walka byłaby samobójstwem, zbyt wielu ich. Mam nadzieję magu, że wiesz co robisz.
_________________
Ulfir Egillsson, Norsmen - Wichry Północy

[Jaracz]

- Dziwne... Nie jestem magiem, czarnoksiężnikiem, sztukmistrzem ani inszym czarodziejem. To czym się param nie trudno zgadnąć, nawet jak pochodzi się z innego kraju... ruszamy - mówię do reszty - Harfę chyba rozpoznałeś. Więc nie pleć głupot o magii. Miast tego wyciągnij pochodnię. Żwawiej. Tamte stwory z tyłu bynajmniej nie są naszym największym zmartwieniem... żwawiej i ciszej.
<Wchodzę do środka świątyni jak tylko rozbłyśnie światło pochodni. Wprowadzam za sobą konia. Miecz trzymam w drugiej ręce>
_________________
#Przyjaciel czy Wróg => Alex Zir, człowiek, magister alchemik.
#Przekleństwo Wzgórz Hager => Brokk Imrakson, krasnolud
#Sylvania - Ziemia Przeklętych => Gerhard, człowiek
#Lily et Pique - Blaise Cillianmour, szlachcic

[Beherit]

<Z myślą że lepiej za mocno się nie wychylać zaczynam powoli przeszukiwać torbę w poszukiwaniu bandaży. Trzymam się środka grupy i służę leczeniem każdemu kto będzie tego potrzebował. Staram się być ślepy na koszmar dookoła>
_________________
#Estalia - w poszukiwaniu Prawdy: Sirius
#Bretonia - Czas nadziei: Sagoth
#Przyjaciel czy WrĂłg?: Garrett The Brox

[Ethereal]

Na słowa Annubiego, krzywię się i wyjmuję pochodnię.

-Nie mag, ta? A Khornik siedzi i rąbie toporem czerepy...
_________________
Ulfir Egillsson, Norsmen - Wichry Północy

[kain]

Wszyscy
< Wchodzice do środka.....Tlące się w drugim końcu tej olbrzymiej sali - kiedys pewnie to była część gdzie wznoszono modły, oddawano czesc bogini...- tli sie kilka pochodni. Widać dwa korytarze równoległe do siebie....Zauważyliście że okiennice są pozasłaniane czarnymi szmatami tak by światło się nie dostało do środka. Stawiacie pierwsze kroki, i już od razu czujecie się nieswojo... Po całej auli walają się kości ludzkie, bądz zwierzęce.... Po prawej stronie w rogu leży jeszcze zgniłe ciało ludzkie....to chyba była kobieta...po resztkach zniszczonego stroju to któraś z kapłanek...twarz już obdarta ( a raczej obgryziona ) ze skóry...oczodoły puste....Cała aula ma z sześć metrów wysokości...a może i więcej - lecz półmrok panujący nie pozwala wam to ocenić.....>
Ash w końvcu mówi - Czuje tu Chaos...tu ma swoje gniazdo..trzeba je znaleźć i spalić....

Annubi
< Gdy przekraczałeś ten próg nba chwilę stanąłeś....trwało to jakąś minutę - ale nawet tego nie zauważyłeś. Wszedłeś do środka i poczułęś dziwne deliaktne kłócie w brzuchu....>

Ragnar
< Gdy wszedłeś do środka, zaciekawiła cię jedna ze szmat-kotar zasłaniających okiennice. Była dziwnie niereguralna, nie tak ja pozostałe gładko przylegały. Zacząłęś iść na przód...w końcu dotarłęś do niej. Zaczęłeś się jej przyglądać.....>

Pozostali
<Widzicie jak krasnolud odłącza się od was i rusza do przodu w kierunku jednej z okiennic zasłonietej czarną kotarą...Idzie powoli i nagle przystaje i dziwnie się w nią w patruje...>

Ragnar
< Usłyszałęś dziwne szmery za sobą i ujrzałęś....swoich towarzyszy...martwych a nad ich ciałąmi stoi kilku zielonych...szczerzących swe śmierdzące pyski...goblinów.....Patrzą się na ciebie dziwnie....Twoje dłonie kurczowo ściskają broń.....>

Reszta
< Po chwili kransolud się odwraca do was, lecz jego oczy są jakieś dziwne. Wygląda jakby był nieobecny duchem...jego ręce zaciskają się na broni kurczowo a dłonie zaczynają ją podnośić ku górze.
Elza patrzyłaś na jeden z korytarzy...i albo ci się zdawało albo coś ci mignęło przed oczami. Jak by cien tam "przeleciał" a może to omamy. Coś tam dojrzałaś ale nie wiesz co....Ciarki cię przeszły a młot twój błysnął delikatnie....>
_________________
#sesja Miasto: Dante Cavenaghi
#sesja Wichry Północy: Kain

Kobiet potrafiących służyć za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze światów. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadającego materaca nie jest już takie proste

[Jaracz]

<Chowam miecz>
<`Światłości... to przechodzi ludzkie wyobrażenie`>
- Zgadzam się z Ashem... musimy oczyścić to miejsce. Nie dotykajcie na razie niczego.
<Zaczynam szeptać słowa modlitwy>
<`Światłości... uczyń nas swymi narzędziami by oczyścić to miejsce ze złego. Daj mi oczy, bym mógł zobaczyć`>
<Skupiam wokół siebie wstęgi i oblekam towarzyszy w symbol Amul>
<`Światłości... spraw bym ujrzał`>
_________________
#Przyjaciel czy Wróg => Alex Zir, człowiek, magister alchemik.
#Przekleństwo Wzgórz Hager => Brokk Imrakson, krasnolud
#Sylvania - Ziemia Przeklętych => Gerhard, człowiek
#Lily et Pique - Blaise Cillianmour, szlachcic

[Cranmer]

<jak ja mogłem tego nie usłyszeć? znowu się zakradły te przeklęte stwory, ale ja sie z nimi policzę..raz na zawsze...>

- Ze mną nie pójdzie wam tak łatwo pokurcze!! Nic was nie uratuje przed moim gniewem!! <nie myśląc wiele strzelam do pierwszego lepszego zielonoskórego odrzucam rusznice i z toporem w garści szarżuje na pozostałe, zapewne przerażone gobliny.>
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[kain]

Ragnar

< Wystrzeliłeś...jeden ze stworów dostał i upadł....Ruszasz z toporem....Lecz o dziwo gobliny nie są przestraszone a raczej zdezorientowane >

Reszta

< Krasnolud wypalił z rusznicy....dym z jego broni zaczął się unosić...usłyszeliście stęknięcie...i trzask..To Ash dostał..... Widzicie Ragnara jak rusza na was z toporem..jego oczy ukazują nienawiść...Zachowuje się jakby był "opętany" >

Annubi

<Ilekorć koncentrujesz się na skupieniu wokól siebie wstęg tylekroć coś cię dekoncentruje.. czujesz albo dziwne mrowienie, ukłucie w boku...albo widzisz jakieś fragmenty z przeszłości i to wybija Cię z rytmu >
_________________
#sesja Miasto: Dante Cavenaghi
#sesja Wichry Północy: Kain

Kobiet potrafiących służyć za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze światów. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadającego materaca nie jest już takie proste

[Dragomir]

- Co Ty pieprzony kurduplu robisz?!

Biję gnoja płazem miecza, może cios go ocuci. Przy okazji staram się nie oberwać. Walczę ostrożnie.

- Nie stójcie tak! Zróbcie coś!